Geldim yoktun. Hep yoktun. Hiç yoktun. Senle ayný sahneyi paylaþtýðýmýzý sanýrken þimdi anlýyorum tek kiþilik bir oyundu bu. Senle ayný sahneyi paylaþmak bir yana izleyenler arasýnda bile deðildin sen. Belki geçerken koridordan kapýyý açýp baktýn içeri yalnýzca. Kapýnýn ardýnda ne olduðunu öðrenmek için. Birkaç an yetti anlamana. Ýlgini çekmedi kapattýn kapýyý ve devam ettin koridorda yürümeye. Kendinden sonsuz emin, dimdik, dosdoðru.

Seninle yine o koridorda karþýlaþmýþtýk. Hatýrlamazsýn. Dýþarýda yaðmur yaðýyordu. Karanlýktý. Sen biriyle konuþuyordun. Ne yüzünü gördüm, ne gözlerini, ne de saçlarýný …. Yalnýzca siluetini gördüm ben. Konuþurken hareket eden ellerini bir de. Bir de sesin. Aðzýndan çýkanlarýn hiçbir kelimeyi duymadým, anlamadým. Ama sanki kelimeler aðzýndan çýkýyor koridorun havasýna karýþýyor gelip tenime dokunuyordu. Belli ki yine yanýlmýþtým.

Karanlýkta ýþýldýyordun. Ama þimdi bunu da anlýyorum. Iþýldayan da sen deðildin. Üzerine geçirdiðin küstahlýðýnýn, kibrinin zýrhýydý, gözlerimden çýkýp üzerine düþen ýþýðý bana yansýtan. Gözlerimi kamaþtýran. Sen deðildin ýþýðýn kaynaðý. Bendim.

Geldim yine. Yoktun. Hep yoktun. Hiç yoktun. Ben hep yalnýzdým. Þimdi anlýyorum hiçbir zaman deðiþmeyecek bu. Ben hep yalnýz kalacaðým. Yalnýzlýðým içinde devam edeceðim seni yaþatmaya. Kafamdaki seni yaþatmaya. Sen olmayan seni.

Gerçek olmadýðýný bilsem de, bunun bir oyun olduðunu bilsem de tek baþýma oynadýðým, hiçbir þey deðiþtiremiyor içimdekileri. Ben hala seni….….Sen olmayan bir sen olsa da bu.

Bir gün deðiþecek mi? Gerçeði kabullenip vazgeçecek miyim seni istemekten, olabilir mi diye düþünmekten, bu komik oyunu oynamaktan? Evet, ise cevabý o gün hayattan da vazgeçmiþ olacaðým. Umutlarýn bittiði yerde ölümün sessizliði baþlar çünkü. Umuttur yaþatan insaný çünkü. Umutlar bitiyse ne gerek var dahasýna. Bu iþkenceyi uzatmaya. Gerçi umuttur aslýnda iþkenceyi uzatan. Ama dediðim gibi umuttur yine yaþatan insaný, bir iþkence olsa da yaþamak.

Karar vermek gerekir. Bir iþkenceyi yaþamayý seçmek mi, yoksa iþkenceye son verecek son bir hamle yapmak mý? Cesaret ister her ikisi de. Hangisi daha fazla? Ýkincisinde biter her þey iþkence dahil bir anlýk cesaret gerekir yalnýzca, birincisinde ise deðiþen bir þey olmaz, iþkenceyi yaþamaya devam edersin daha fazla cesareti gerektirir belki de.

Geldim yoktun. Hep yoktun. Hiç yoktun. Hiç olmayacaksýn. Hangisini seçmeliyim? Sonsuz bir iþkenceyi mi yoksa bir anlýk cesaret gerektiren sonu bilinmez bir bitiþi mi?