Sinemin deðiþmeyen hücresi,
Ýnsan mimarisiyle alakasýzdý

Hükümlü duygularýn mekâný,
Kim bilir ki, de neleri gizlerdi.

Gizemli sýrlar, ifþa edilemezdi,
Gönül hücresinde gizlenmeliydi,

Her bir gönlün hücresi, fezaydý,
Güneþti, aydý, yýldýz pýnarýydý.

Onca sevdalar, sýzlayan yaralar,
Yaþadýðýmýz manalarda ki aþklar,

Sakladýðýmýz feryatlar, figanlar,
Hücre duvarlarýn da yankýlanýrlar.

Bilseydi aþký muhatabý o yarayý,
Fedayý can ederdi, basardý kalbini.

Bir can, kim can, aþksýz heyecan,
Mahlûk ati hayvaniye de bir yaþam,

Sevmeden, meþk etmeden her ölen,
Manaya hasret kalmýþ nice gömülen,

Sezen, süzen, düþünen ve her gören,
Teni öteleyen, nefsi kýran, bir erendir.