Papatyalarýn sabaha verdiði koku
Senin ellerinle gelmesindendir,
Günbatýmýnýn ardý yalnýzlýða açýlýrken
Akþamý bunca güzel yapan
Kapýdaki gülüþünün
Evime doldurduðu huzurdandýr,
Onca hayal kýrýklýðýndan sonra
Gözlere geri dönen umut
Gözlerindeki umuttandýr,
Ve yalanlardan sonra gelen
Bu sonsuz güven
Hayallerinin iki kiþilik olmasýndandýr.

Þu takýlýp kaldýðým þarký
Aslýnda o kadar güzel deðildir
Seni anlatmasaydý eðer sözleri,
Nazým Hikmet’in dev adamlarý
Yorulurdu artýk büyük yollarda
Savaþmasaydýn eðer zor sevdalarda.
Yani sensin sevgili
Þarkýlara nefes
Þiirlere ölümsüzlüðü veren.
Yýldýzlar yeter miydi sanki
Gecenin karanlýðýna
Senin aydýnlýðýn olmasaydý.
Bir kýþ masalýnda
Güneþ ýsýtabilir miydi
Mekanlarýn soðukluðunu
Sýcaklýðýn olmasaydý.
Yani sensin sevgili
Gecenin karanlýðýný
Aydýnlatan yüzünün ýþýðýnda,
Odalardaki yalnýzlýðýn soðukluðunu
Eriten yüreðinin sýcaklýðýnda.


Sen varsýn ya
Ondan bunca güzellik
Yani sensin sevgili
Þu kýsa süren güzelliklere
Sonsuzluðu veren…

kasým2006