Hiç bir þey düþünmek istemiyorum bugün. Belki yarýn da istemeyeceðim. Yazmak dýþýnda ...... Parmaklarým tuþlarýn üstünde kalbimin sesi ne derse onu yazýyorlar. Bir dostumla konuþuyor gibi. Çok sevdiðim kahveyi bile içmedim bugün. Hele yanýnda sigarayla vazgeçilmezimdir. Ama dedim ya, yaþýyor muyum, yaþamýyor muyum bilmiyorum bugün. Hayattan bir günlük izin istemiþ gibiyim saðolsun verdi oda.
Hepimize olur ya zaman zaman bir leylalýk hali... Boþvermiþlik, yalnýz kalma isteði, kimseyi görmek istememek falan.
Ne tuhaf ya zaman zaman sarýp sarmalarken hayatý zaman zaman kopuyorum ondan. Ama onunda bana iyi davrandýðý söylenemez. Öyle olsaydý þimdi sarmaþ dolaþ olmuþ olurduk hayatla. Kokusu buram buram...
Hayat iþte boþver.. Ýçimdeki ses hayýr seni bile duymak istemiyorum bugün. Kapa çeneni. Býrakta kafamý dinleyeyim. Çalan telefonumu bile açmýyorum kim ararsa arasýn. Durgunsun bugün diyorlar. Hýý diyorum sadece konuþmak istemiyorum hatta çok sevdiðim kitaplar hakkýnda bile tek kelime istemiyorum bugün. Ne bileyim... Halbuki var mý dünün bugünü boþa geçen zaman þu ruh halim. Ne oldu koca bir gün gitti. Öylesine... Yaþamak, yaþamak, yaþamak.... Dünsüz ya da yarýnsýz... Bugünü!