Ýnsanýn yüreði güzelse, sevgisini dile getirmekten aciz deðilse bir bina enkazýnda bile güzellik bulur. Yýkýlanlar sadece evler olmalý yürekler deðil, þimdi bakýn etrafýnýza bütün enkazlar kaldýrýldý, çevrenin makyajý yapýldý, hadi þimdi yüreklerinizdeki enkazý kaldýrýn kaybettiklerinizi, geri getiremeyiz ama onlarýn yarým býraktýklarýný kaldýklarý yerden devir alýp inadýna yaþayýn. Eþini mi kaybettin kahveni içerken resmini karþýna al, onun ile sohbet et , korkma kimse sana delirdi demez vücudunun orada olmamasý önemli deðil bil ki eþin yukarýlarda bir yerlerden seni izliyor, hatta yeniden yuva kurmayý dene seninle ayný acýyý paylaþan o kadar çok insan var ki, sizler kýrýlan bütünün parçalarýsýnýz, birbirinizi yamayýn, çocuðunu mu kaybettin, biliyor musun binlerce anasýný, babasýný kaybeden yavru var etrafta, annelik, babalýk içgüdüsü insanýn doðasýndandýr, bu içgüdünü hadi harekete geçir, senin parçan olmaya bilir ama sevgini vermen çok zor deðil, kýzýnýn, oðlunun eksikliðini onlarda avut, anne þefkatine ihtiyacý olandan esirgeme, hiç olmazsa her boþ vaktinde o kimsesiz çocuklarýn yaþadýðý kurumlarý ziyaret et, yada anne babaný mý kaybettin, sen gençsin ayakta kal, yýlma onlar seni hep faydalý bir insan olarak yetiþtirmeye çalýþtýlar, sana çizilen yoldan þaþma, hedefine ulaþ ki onlar yattýklarý yerde rahat uyusunlar, el öpmeyi mi özledin, yada babanýn sýrtýný sývazlamasýný, bir sürü yaþlýlar ve kimsesizler evi var etraf da arada bir oralara git, oradaki yaþlýlarýn elini öp, hayýr dualarýný al unutma onlarda bir zamanlar, anneydiler, babaydýlar. Kardeþ acýsý en kötüsü derler Allah yaþatmasýn diyoruz ama nafile hayatýn cilvesi, hepsini yaþadýk, yaþayacaðýz da ama sen, artýk kardeþim yok diye kendini kahretme, tüm insanlýk kardeþiz aslýnda, genetik olarak kardeþimizin olmasý sadece tesadüf, fiziksel bir etkileþim. Sen içinde insan sevgisi ile doluysan etrafta bir sürü kýz kardeþin, bir sürü aðabeyin var o zaman. Bu satýrlarý yazarken bazen acaba ahkam mý kesiyorum diye düþündüm. Acaba ben anamý, kardeþimi, kocamý yada çocuðumu kaybetmedim de onun için mi bu kadar kolay öðüt verebiliyorum. Hayýr ben ahkam kesmiyorum ayakta kalan birileri, devrilmekte olan birilerine destek olmalý. Hem benim de yakýnlarýmý kaybet-meyeceðimi kimse bana garanti edemez. Deprem olmasa da bunun trafik canavarý var, hastalýðý var, en azýndan bunlar gibi ani olmasa da yaþlanýnca eninde sonunda ölüm var.
Bu gerçeði kimse deðiþtiremez. Deðiþtirebileceðim tek þey yüreðimiz. Sevgi ile beslenen,
aþk ile sulanan, inadýna yaþanan, gidenlerin ardýndan onlar için beslenen bir yürek. Ýnsan
sevdiklerinin deðerini kaybedince anlýyor, oysa onlar varmýþ gibi devam edip þu an elimizde olanlarý hiç olmazsa kýrmayalým. Biraz hoþgörü, biraz sabýr bu iþ için yeterli. Sonuç da hepimiz sevdiklerimiz ile bir gün bir yerde buluþacaðýz. Bu felakette kaybettiklerimizin karþýsýna çýktýðýmýzda baþýmýz dik olmalý.
Baban öldü diye yasa bürünüp okulunu býraktýn, þimdi seni izliyor ve o bulunduðu dünyada her gün ölüyor. Sýra sana gelip oraya gittiðinde babana ne diyeceksin? Annen öldü diye iþini býrakýp eve kapandýn, peki annen geri geldi mi? Hayýr oysa o senin bu iþe girmen için ne dualar okumuþ, ne adaklar adamýþtý. Çocuðun öldü ve sen yaþamanýn sana haram olduðunu düþünüyorsun. Peki öyle olsun. Eline ne geçiyor ona ne cevap vereceksin. Geri de annesiz kalan bir çocuða anne olamaz mýsýn, çok mu zor. Evet gidenler gelmiyor bu acý ger-
çeði kabullenin, ama yýlmayýn. Bu satýrlarý okuduktan sonra bir duþ alýn, her su damlasýnda sýkýntýlarýnýzdan arýnýn, sonra elinize bir kahve alýp evinizin en çok sevdiðiniz köþesine oturun. Kahvenin kokusunu iyice ciðerlerinize çekip en sevdiklerinizin anýsýna bir yudum alýn. Sonra aðlayýn dilediðinizce, her yudumda onlara söz verin bir daha aðlamaya-caðýnýza, her yudumda onlara söz verin, býraktýklarý tüm yarým iþleri tamamlayacaðýnýza, her yudumda onlara söz verin, onlarýn anýlarýna layýk olacaðýnýza. Þimdi göz yaþlarýnýzý silin. Kahve fincanýnýzý kendi eliniz ile yýkayýn týpký içinizdeki katranlaþmýþ acýlarý yýkar gibi. Sonra yataðýnýza uzanýn ve yarýn bundan sonraki hayatýmýn ilk günü! Diyerek tatlý bir
uykuya dalýn. Ertesi sabah ilk iþiniz rüyanýzý anlatmak olacak arkadaþlarýnýza.
Biliyormusun dün gece, depremde kaybettiðim annemi gördüm rüyamda, bana gülüyordu.
Biliyormusun dün gece, depremde kaybettiðim kýzýmý gördüm rüyamda bana gülüyordu.
Biliyormusun dün gece, depremde kaybettiðim eþimi gördüm rüyamda bana gülüyordu.
Biliyormusunuz onlarý çok özlüyoruz ama unutmayýn ki onlarda bizi