Ben bir dünya yurttaþýyým. -Sokrates
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Bu þehri sana terk ediyorum Dönüp bakmadan Ve düþüp yaktýðýn yerleri aldýrmadan Oysa bu þehir Sensiz ya da bensiz Yedi tepeden ve taþtan ve aðaçtan Ve kuþlardan ve caddelerden Ve sokaklardan ve sokaklardaki köpeklerden Ve evdekilerden ve çocuktan Anadan ve babadan Ve tüm tanrýlardan Koskoca bir mezar olacaktý... Þimdi bu þehri sana terk ediyorum Göz yaþlarýmý avuçlarýmda saklayarak Ki daha þimdiden Gözlerinin rengini almýþken yollar Bu þehri sana terk ediyorum Düþüp yaktýðýn yerleri aldýrmadan Düþülen sözlerle yaþam bulmuyor düþler Yani yaþamak elde olmasa da Yaþamamak sýký sýký avuçlarýnda Yani yaþamak için cesareti yoksa insanýn Ölmeyi bilmeli en azýndan... Ve sen Seni sevdiðimi belki hiç anlamadýn Artýk þimdi Sana acýdýðýmý da anlamayacaksýn Ve duymayacaksýn yüreðimin sesini Bu þehri sana terk ediyorum Sessiz Sen bana deðil, yüreðine ihanet ettin. Ýstanbul, ey fahiþeler kenti Sevdiðimi sana kurban verdim Ve seni de seviyorum Korkma, terk ettiðim sen deðilsin Aslýnda benim... Ama bilmem kaç milyonluk Koca bir yalansýn Ýstanbul Yüreðimdeki izler senin armaðanýn Ama terk ettiðim sen deðilsin Aslýnda benim... Dillen ey fahiþeler kenti, Ýstanbul Söyle Bir fahiþenin yüreði taþýr mý bu kansýzlýðý Pazarlýksýz beþ paraya elden çýkarýldý yüreðim Ýþte bu ve daha baþka yüzlerden Ve unutulmaz yüz üstülerden Bu þehri sana terk ediyorum Sana acýyorum artýk Ve sen bunu da anlamayacaksýn Yer gök þimdi gözlerinin rengiyse de Ben gözlerimi kapatmayý biliyorum Ve bu þehri sana terk ediyorum Bakmadýðým açýk yeþillerden Ve yaz mavilerinden geçiyorum Kan çanaðýyla yek bir yürek Ve bu yürekten olma bir ruh Yaþamak adýyla bir bedende hapis olunca Ve ben vazgeçince Sahip olmadýðým her þeyden Ve tekrar tekrar vazgeçmek için Çalýp sahiplendiðim zaman Yanlýþlýkla girilen sokaktan dönülen hýzda Vazgeçiliyorum... Bu þehri sana terk ediyorum Korkma Ýstanbul, fahiþeler kenti Seni yaþayacak kadar sevdim Hayatýn bize yalan söylediði yalan Biz hayata yalan söyledik Ýstanbul Yalan üstüne yalan iþte Gidiyorum kokun hala üzerimde Çünkü sen Bir kokun olmayacak kadar ömürsüzdün Bahar mevsiminin gülleri kokusuz Ve renksiz Katýþýksýz güzeli bilmez Bahardan armaðandýr ona tebessüm. Biz varken dört mevsim bahar Gök mavi, güller kýrmýzýydý Ama þimdi Bu þehri senin Yaþamak yüreðinden yoksun Ýstanbul’un dilsiz gülü Yüreðim zindanýn zincirsiz Ve sen Firar edemeyecek kadar yüreksizsin Senin de bir kokun olacak Ýçlerimde çürümüþ kemiklerinden yayýlan Ve yüzünde donup kalan Baharýn rahmeti tebessümden Ben seni Terk etmiyorum Ýstanbul’un sessiz gülü Sus! Konuþma, inanýrým Ve yazýk ki biliyorum Ne söylersen yalan Güller böyle kokmazlar... Fahiþeler kentinin renksiz Ve sessiz gülü Bu þehri sana terk ediyorum Yalan olmasa, Ýstanbul Sensiz ya da bensiz Koca bir mezardýr Bu þehri sana terk ediyorum Ýstanbul, fahiþeler kenti Üzülme Biliyorum... 08.07.2003 II Bu þehri sana terk ettim Ýstanbul, Tanrýlar þehri Terk ettiðim sen deðilsin Aslýnda benim... Biz seninle Yasak meyvanýn adýný koymadan Ve bacaðý kýrýlacak þeytan Daha yaratýlmamýþken Tanrýlarýn gazabýna uðradýk Ve onlar da öyle inanýyorlar Oysa onlar Yalancý peygamberlerin tanrýlarý Ve inanýyorlar ki; Sen ve ben Yeryüzünün en uzak köþelerine atýlýnca Yarattýklarý cennetten kovulmuþ oluyoruz Ey Havva Unutma! Sen yüreðine emanettin Ve sen yüreðine emanetsin Ey Havva Yeryüzünün en uzak iki noktasý Tek bir noktadan ibarettir Onlar bunu bilmezler Ey Havva Biz cennetimizin yaratýcýlarýyýz Ve tanrýlar cennete giremezler Ama sen Ýman etmedin... Bu þehri sana terk ettim Ve mabedinde yalnýz gözdüm seni Aðlarken, sessiz ve susuz Ben Musa olamadým ama Yunus kadar asiydim maviye Sen Yusuf’un gömleðindeki lekesin Yani, Züleyha kadar günahkarsýn Yollarýn düþtüðü koca Nemrut Karanlýktý ve ýslaktý mavi Doruðunda Ademin ayak izi Sen ellerinde kan çanaðý kalbin Oðlunu suya terk eden Nuh’sun Ve kavminin helaký Ellerine baktýðý kadar gerçeksin Sen bir ihanetsin... Cehennemin tek kapýsý Bu þehri sana terk ettim Unutmaya gittim beni Ve tanrýlarý inkara... Tattan ibaret tanrýlarýn cebinde Hangi kervanýn izini kokladýn Sen gözleri baharken Topraða kýzýný diri veren Ömer’sin... Onlar, yalancý peygamberlerin tanrýlarý Gazaplarý da ancak varlýklarý kadar gerçek Sen maskeleri parçalayan Ýbrahimsin Ve mabedin kapýlarýný üstüne örten Cebrail Ne Muhammed olabildin Ne de Ebu Cehil... Sen adý konulmamýþ bir ihanetsin Ve ben tanrýlarýnýn iblisi Tanrýlarýn kadar tanrýyým yani Kýyamet günleri imanýn kadar yakýn. Sen yasak meyvayý sunan elsin Ve beslediði topraksýn Bir ihanetsin Ademime Ademlerine... Sen adý konulmamýþ bir yalansýn Ve ben doðrularýnýn yalaný Gözlerin kadar maviyim yani Cehennemin renksiz gülü Cehennem ateþi Susma Konuþ Artýk inanmýyorum... Ey tanrýlarýn kýzý Git, kapan yüreklerine Sana hayat versinler Ben Ýsa deðilim... Ey tanrýlarýn kýzý Git... Ben... 10.07.2003
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Nurettin Sakin, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |