Ellerine tutuþturduðum, yüreðine iliþtirdiðim yangýn sarýsý güllerle
Safa ve Merve arasýnda dolanýp durdun durmaksýzýn sýzlanan kalbinle
Ýsmail’in ayaklarýnýn bastýðý çoraklýktan, terkedilmiþlikten filizlendin evin
Yaðmalanmýþ parçam, param parça yüreðime can koymaya apansýz
Ve ben Evin, son isteðim
Sana dönmeye inanmadým hiç, dokunsam kirletirim bildim
Oysa bir yaným bir yanýma hiç inanmadý
Hiç inanmadým arkama dönüp gitmeye, terk ederek geride çölleri sana
Uzaklýðým acý ya Evin, yeterli belledim gark olunan aþka hediye
Yakýnlýðýn ki ne kadar yakýn, say göðsüne koyduðum ellerime deðin
Yetersiz
Acý çölün bensizliði, apaçýk
Teselli tanýmsýz serap gözlerine

16.05.2005