 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
16 Kasým 2003
"Lale Devri Katliamý ""
"güzel olan ne varsa yok etmektir yeteneðimiz"
Raþit Cumhur ÇAKIN
| Ýçimizdeki en güzel þeyi yok ediyor,sonrada onu bulabilmek için yollara düþüyoruz...biz insanlar ne kadarda aptalýz! |
|
LALE DEVRÝ KATLÝAMI!!
Yaþýyorduk: Bizi sarmalayan çiçeklerimizin gölgesinde.Yaþýyorduk:Tarihtende öte derinliklerde.
Derindik! acýlýydýk! Ve tüm bunlarýn üstüne kaybetmemiþtik gecelerin kýsýk ýþýklarýný,kaybetmemiþtik ýþýðý.
Çünkü giden güzellikler asla dönmezdi .Bunu öðrenmiþtik yýllarýn içinde sarhoþ gezerken .
Neyi kaybetti isekte baþka bir þeyi buluyorduk! Takvimlerden önce yapraklar sonra mutluluðum eksildi. Önce gözlerimin ýþýltýsýný kaybettim.sonra sýcaklýðýmý.
En son kalan þeyim içimdeki laleler oldu! Rengarenktiler çoðu zaman.Günler lalelerimi azalttý baþka renklere ilerlerken...
Yollarýn sonunda tek bir lalem kaldýðýný öðrendim sonra.
Ona doðru koþtum usanmadan ama yoruldum .Bir otobüse bindim sonra bitmiyordu yollar...
Tek istediðim kalan son lalemden özür dileyebilmekti: SÝYAH LALEMDEN...
Yaþayamadýðým aþklardan,edemediðim itiraflardan,aðlayamadýðým acýlarýmdan özür dileyecektim. Olmadý...Olmadý...
Yetiþemediðim son þeyim oldu siyah lalem. Okþayamadým onu.Sahte eðlencelerde uçarken yavaþ yavaþ yok etmiþim lalelerimi . Gecelerin çekiciliðine kandým.Piþmanlýklarýn yükü ile geriye döndüðümde geriye kalan son þeyimdin. Çok yakýnýmdaki ,içimdeki en güzel þeydin!
Seni göremediðim için çok üzgünüm.Plastik çiçeklere,soluk gözlere,sahte kalplere inandým.
Seni göstermediler bana.SEN sabahýn erken saatlerinde açýyor ve üzerindeki çið damlasý ile paylaþýyordun acýlarýný. Ortak olamadým sana...
Bu kadar güzel olduðunu bilse idim seni hiç bir çiçekler aldatmazdým.
Acý dolu olduðunu bilse idim sabah erken kalkardým bana inan!
Kurumak üzere iken yaðmurlar kurtardý seni,yalnýzken çið damlasý dostluk etti sana...
Hiç bir þey isteyemem senden. Ýstemedim ki þimdiye kadar zaten. ÝSTEMEDÝM!
Çünkü geçici tutkularým ,sahte dostlarým vardý.
Yaþamýna lens takan sahte kalplere koþtum bir ömür boyu....:Aptalca bir inatla.
Aðlýyorum lalem:Ne kadar isterdim benimle konuþmaný bir bilsen.
Biliyorum konuþmazssýn benimle.
Ýstersen gözyaþlarýmý vereyim sana .Dahada ötesi çið damlan olayým.
Beni istemiyorsun biliyorum ihmal edildin yýllarca .Bende çok ihmal edildim inan bana .
Yalnýz býraktý çiçekler beni,yaðmurlar yaðmadý üstüme.
Bende kuruyorum !Kurtar beni lalem.Yalnýzlýktan aðlýyorum....
Sana ulaþmak için koþtuðum dizlerim tutuldu,otobüsüm arýzalandý!
Hava güneþli kuruyorsun.Ýnsanlarýn gezip eðlendiði yaz mevsimindesin.Bak senide benim gibi unuttular.UNUTULDUK LALEM....
Kentler beton dolu,insanlar nefret! Sen güzellliði temsil ediyorsun bense yalnýzlýðý.
Çiçekler nefret etmez.Benden nefret etme ,içindeki güzellikleri bana ver:
Kalpleri kazanmak için tek tek kopardýðým çiçekleri .
Bir kaç gün çay bardaklarýnda yaþadýlar sonra öldüler.
Þimdi benden nefret ediyorlarmýdýr? Sen bilirsin bunu.
Onlarla konuþabiliyorsan benim adýma özür dile onlardan...
Piþmaným çünkü baþka bir güzelliði elde etmek için onlarý öldürdüm.
Bir tek sen kaldýn. Seni koparmayacaðým,seni bir daha üzmeyeceðim.
Lütfen bu sabah yeniden aç!
Yaðmurlara yalvarma: Seni ben sulayacaðým. Sakýn çið damlan gitti diye üzülme:Þimdi milyonlarca çið damlasýyým...
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
Raþit Cumhur ÇAKIN kimdir? |
|
|
beni anlamak; yaþamýn karanlýk sularýndan üþüyerek te olsa, umuda açýlmýþ yelkenlere öfke ve hýnç ile üfleyerek rüzgarýn yaratýlabileceðine inanmaktýr.
Etkilendiði Yazarlar:
...
|
|
|
