KARDAN BEYAZ KÖMÜRDEN KARA
Sen geldiðinde takvimler cemreleri yeni geçmiþti. Çiðdemler karlý tepelerin alacasýnda yeni yeni sararmaya baþlamýþtý. Kýþ bitsin artýk, pýlýný, pýrtýsýný toplasýn gitsin istiyordum. Çok yalnýzdým, çok yorgun ve hatta umutsuzdum. Dallar göversin, ateþ böcekleri akþamýn kuytusunda dolaþmaya çýksýnlar diye bekliyordum. Sayýlý gün çabuk geçer, ömrü olan yaza da ,bahara da kavuþur. Çok sürmez yakýnda çerçiler; yüklü eþekleriyle köy yollarýna düþerler. Çocuklar boyalý þeker, genç kýzlar incik boncuk, yeni yetme delikanlýlar tarak ve arkasý artistli cep aynasý almak için çerçinin yükünün baþýna üþüþürler. Arýlarýn çiçeðe kesmiþ beyaz armut dalýna, kuzularýn köye dönen koyunlara üþüþtüðü gibi.
Seni tanýmak istiyorum. Neden diye sorma, bilmiyorum. Ýçimden bir ses senin aradýðým, hep bulmayý umduðum kiþi olduðunu söylüyor. Kapýný hemen kapama, gitme ne olur, konuþ benimle. Ömrüm boyunca bu sesin peþinden koþtum ben. Onlarca insan tanýdým, hiç biri sana benzemiyordu. Günlerce düþündüm, her þeyi göze aldým da geldim ben. Anlamadýðýný biliyorum, kendimi aþaðýladýðýmý, ayaklarýna attýðýmý biliyorum. Ýnan, daha önce hiç böyle davranmadým ben. Senin yerinde olsam ben de çekinirdim. Dinle beni, biraz zaman taný, lütfen... Eðer yanýlýyorsam seni kendi haline býrakýp gideceðim.
Sen çerçiler köy yollarýna düþmeden, koyunlar kuzulamadan geldin. Ben baharý beklerken, yamaçlar yeþil fistanýný giysin diye beklerken geldin. Ürkek, güvensiz, her adýmýn kararsýz, her adýmda ikircikli geldin bana. Korkarak, çekinerek sokuldun kapýmýn ayak taþýna. Karlý yamaçlarýn katmer katmer buzlarý dururken, dereler çözülmeden geldin. Birbiri ardýna açýlmýþ yaralarýn kanýyordu. Alýcý kuþlardan, çakallardan arta kalanýnla geldin.
Hiç gülmedi, içini kaplayan gecenin karanlýðý akýyordu gözlerinden. Hiç konuþmadan derin boþluða kendini kaldýrýp atar gibi bana baktý. Bilirim ilk baþlarda insan hep gülücüklere kuruludur. Güleç olandan, yüzü gülenden zarar gelmez. Güldü bana, içten güldü, belli ki benden hoþlandý diyemedim. Sokulup aramýzdaki uzaklýðý kapatmak için bir þey yapmak istedim. Eðer bir gülücük yakalayabilsem yüz bulacaktým, þýmarýp eline dokunacaktým. Belki endiþelerimi kaldýrýp atacak sýmsýcak saracaktým. “Gözlerinin feri içime aktý: Yüzüme vurdu, kaným ýsýndý seni görür görmez. Seni içime sokup, yüreðimin baþ köþesine oturtmak istedim”, diyecektim. Cesaret edemedim, sen de izin vermedin, diyemedim.
Sen ansýzýn, hiç beklemediðim bir zamanda geldin. Yüreðim, daðýnýk odam gibiydi. Toparlanacak zamaným, kendime çeki düzen verecek fýrsatým olmadý. Þaþkýndým, telaþlý ve güvensiz, suçüstü yakalanmýþ gibi… Bilemezdin, geliþinle; günlerdir süren tipinin ardýndan taze karlar üstüne bir güneþ düþtü. Bakýþlarým alacalandý, beyazýn doldu gözlerime… Baktým, görmek istedim, gözlerim kamaþtý, eþyalar alacalandý, renkler birbirine dolaþtý, görür gibi yaptým, ama seçemedim…
Canýmý iste, aha þuracýkta al. Yüreðimi kendi ellerimle çýkarýp önüne atayým. Yeter ki, bilmediðim oyunlar etme bana… Aklýmýn ermediði, gücümün yetmediði dertlere salma… Ne bilmediðim hallara koy beni, ne de ak ellerinle sar… Deryalara düþürüp, yelkensiz býrakacaksan, bir damla su serinliðini çok göreceksen git… Issýz tenhalýðýmýn sokaklarýndan çýkarma beni.
Sen geldiðinde zemheriler takvim yapraklarý gibi bir biri ardýna düþmüþtü. Bahar kapýya dayanmýþ, yaz ise zamanýn ardýnda kendi kozasýný deliyordu. Ýçten içe, sabýrla… Muhteþem bir kelebeðe dönüþmek isteyen týrtýl inadýnda… Sen geldiðinde odam kireçsizdi halâ, kapý önüm süpürülmemiþ. Yüzümde yarým kalmýþ bir uykunun þaþkýnlýðý vardý. Rüyalarýmdan çýkýp sabaha geçilen köprünün ortasýndaydým.
Eski aþklarým benden intikam alýyor. Yarým kalan sevdalar yüreðimi parçalayýp kýrk ayrý geceye atýyor. Hep yarým kaldý benim aþklarým. Sonuna kadar kalýp filmin sonunu görmeye dayanamadým. Sezgilerim sonu fýsýldamaya baþladýðýnda tasýmý taraðýmý toplayýp kaçtým. Kimsenin beni bulamayacaðý uzak kentlere gidip, kalabalýklara karýþtým. Falcý olmaya gerek yok. Seninle de böyle olacak, biliyorum. Eðer göze alabilirsin gel, sevilmelere yýllardýr açým. Gel otur, yanýbaþýma, düþlerime bayram ol. Bütün sevdalarým gibi bu da bitecek. Arkamda yangýn yerleri, güneþin bir daha hiç uðramayacaðý bir gece býrakacaðým.
Sen geldiðinde bir avuç cemre, bir demet çiðdem getirdin. Bir yudum sevinç, katýr yükü gam getirdin. Aþýlmaz seller, varýlmaz yollar getirdin…
Deniz Fenerinin Güncesinden
Kasým 2003