Ve yine suskun imparatorluðun hakimiyeti
Kelimeleri yok edip
çekti gitti
Yalnýzlýk koyuverdi kendini soðuk sahillerde
Her günün ardýndaki karanlýklarda kalan
Aþk nerelerde
Gözyaþlarýna boðuldu dünde kalan anýlar
Bir þeyler incindi duygularda
Kýrýldý
Sýzladý
Bir patlama yaþandý
Özlem þaha kalktý
Yollar uzadý
Ayrýlýklarý anlattý þarkýlar
Yalan arzularý
Minik bebeklere söylenen ninniler uyandýrdý
Sabah ayazýndaymýþ gibi titredi yürekler
Dingin çaðlayanlara döndü
Heyecanlar
Suskunluk yükseldi
Yükseldi
Yükseldi
Nereye kadar
Bu korku niye
Býrak
Dolunaþk dolsun gecelere
Ya gel
Ya da bir ses ver
Yýrt suskunluðu
Dilekler uçuþsun
Sensizlikte aylardýr suskunum
Hiçbir þey yok
Unuttum
Yalan düþlerin yalnýzlýðýna köle
Aþksýzým...