Acýlarýn Þairi'nin Hikâyesi

Aþk gibi bakýyordun
Ve Çukurova bütün güzelliklerini sunmuþtu bize,
Bütün kutsal kitaplar cennetin yeryüzünde olmadýðýný savunuyordu.
Ben yeryüzünde cenneti yaþýyordum.

Öyle bir tabiatýn vardý ki;
Güldükçe güzelleþiyordun.
Umut gibi bir gülüþün vardý.
Ver her þeyimiz aynýydý,
Sevdiklerimiz,nefret ettiklerimiz vs...

Þubat'ýn üçüydü,
Sýmsýcaktý,
Sevda adýna ne varsa sende bilmiþtim,
Güneþi,rüzgarý ve pembeyi seninle sevmiþtim.

Þubat'ýn üçüydü,
O gün söyleyememiþtim;biri vardý,
Ve hemen o gün baþýmdan def etmiþtim,
Çünkü ben cihânýn güzellikleri arasýndan
Bir tek seni tercih etmiþtim.

Ayaðýmýzýn altýnda Çukurova,
Üstümüzde tertemiz,masmavi bir gökkubbe,
Ve yanýbaþýmda aþk mabedim sen vardýn.
Hiç olmadýðým kadar mutluydum...
Ve bir martý kadar umutluydum...

Þubat'ýn üçüydü,
Saat üçü üç geçiyordu,
Ýlk tanýþtýðýmýz günkü elbiseni giymiþtin,
Gözlerim kamaþýyordu,
Ve ne varsa güzel bildiðim,
Hepsi bir film þeridi gibi gözümün önünden geçiyordu.

Günleri günleri kovalýyordu,
Ben sana bir türlü doyamýyordum,
Sen de beni sevdiðini söylüyor,
Beni göklere çýkarýyordun.

Ellerini tuttuðumda ellerimde eriyordun,
Ne istesem anlýyordun,kayýtsýz veriyordun,
Sana þiirler okuyordum,
Sana umutlar baðlýyordum,
Sen gülüyordun,seviniyordun.

Ben bütün güzelliklerin sende olduðunu
Sense en yüce aþkýn bende olduðunu biliyorduk,
Birbirimizi çýkarsýz seviyorduk...

Ve Þubat'ýn on üçüydü,
Karanlýk,kapkaranlýk bir gündü,
"Seni seviyorum ve senin iyiliðin için..."dedin,
Ve terkettin.

Sen dünyayý baþýma yýkýp giderken,
Bana yepyeni bir dünya kurmak düþüyordu.
Kuramadým.
O gün bugündür gülemedim....

Ahmet Çaðrý Özsema (28.01.03/Adana)