"Anka kuþu gibi yalnýzlýðý adet edin! Öyle hareket et ki, adýn daima dillerde dolaþsýn ama seni görmek olanaksýz olsun." -Fuzuli, Leyla ile Mecnun |
|
||||||||||
|
Sana öldü diyorlar Ata'm. Sen ölür müsün, koca bir tarihsin Sen ölürsen, milyonlar ölür kalplerinde seni taþýyan Ölmedin ki sen, 1881'de doðdun ufkumuza bir güneþ gibi Aydýnlattýn dünyamýzý o mavi bakýþlarýnla... Sen Türkiye Cumhuriyeti, Sen devrimlerin adýsýn Devrimler ölür mü, güneþin yerine gölge konur mu Ata'm? Sen ay-yýldýzlý, kýrmýzý-beyaz bayraðýmýzsýn Bayrak ebediyete kadar dalgalanmaz mý? Sen de yüreðimizin gönderindesin ve sonsuzsun Ata'm... Seninle doðduk, seninle öðrendik okumayý-yazmayý Özgürce konuþmayý, seçmeyi, seçilmeyi, insan haklarýný Kadýn-erkek eþitliðini, hak-hukuk ve adaletin ne demek olduðunu Seninle öðrendik 19 Mayýslarý, 30 Aðustoslarý 23 Nisanlarý, 29 Ekimleri, savaþlarý, barýþlarý ve daha neleri... Sana öldü diyorlar Ata'm. Sen öldüysen eðer, kalbimiz neden hâlâ sen atýyor Damarlarýmýzda dolaþan kan neden hâlâ sen akýyor Ölüm yakýþýr mý sana bu kadar büyükken, bu kadar seviliyorken Ve milyonlar sana koþuyorken Ata'm, yakýþýr mý ölüm sana? Tamam! Sen bize, biz sana dokunamýyoruz ama Devrimlerin öyle mýhlanmýþ aklýmýza, kalbimizde her an büyüyor sevdan Sesimiz titriyor, gözümüz yaþ döküyor her 10 Kasým geldiðinde, doðru Yalnýz 10 Kasýmlarda mý? 29 harfle kurulan her cümlede yanýyor içimiz Ata'm... Sen ölmedin ki, Sen ölseydin eðer dilimiz lâl, gözümüz kör Kulaðýmýz saðýr olurdu, geri geri giderdi adýmlarýmýz Ve biz maviyi tanýyamazdýk gözlerini görmeden Gökyüzüne baksak da yalan olurdu mavi sen olmadan... Ne kadar övünsek az, ne kadar aðlasak eksik Nereye baksak, hangi sayfayý çevirsek sen Heykellerin yýkýlsa da, resimlerin inse de, seni anlatan kitaplar azalsa da Asaletin, yüceliðin, o akýl almaz dehan unutulmaz Ata'm Sen bizim önderimiz, bayraðýmýz, cumhuriyetimiz, þanýmýz, þerefimiz Seni unutur, unutturur muyuz Ata'm... Bilinmez her sorunun cevabý sensin, yücesin Býraktýðýn mirasta gizli yenilmez gücün Karanlýðýn bir yok oluþ, aydýnlýðýn bir medeniyet ýþýðý olduðunu Sen öðrettin, sen verdin güneþi ellerimize Ata'm Ama ellerimiz hiç yanmadý ki, kalbimiz senle hiç yaralanmadý ki Sen hiç ölmedin, ölmeyeceksin, senin adýn sonsuzluk Senin adýn Cumhuriyet, senin adýn gökyüzü, senin adýn okyanus Senin adýn derya-deniz, Sen rahat uyu, þâd olsun ruhun Ata'm Sen bize sevapken, biz sana günahkar olamayýz Bunu böyle bilesin Ata'm... 10 Kasým 2017 Rukiye Çelik/Ankara
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Rukiye Çelik, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |