Kasem eyle ey yar, gülüp durma
Her dert nasip deðildir unutma
Ýnsanýn derdi gamýndan kaçma
Mazlumun çilesinde hayýflanma

Baþýna her ne gelirse bir düþün
Dahlin yoksa sabýr etmektir iþin
Ne yazýn, ne baharýn, ne de kýþýn
Vakti fýrsattýr, her nasibi ikramýn

Ey can ister kendini avut ister tut
Emri bil maðruftan, çýkmayý unut
Nehyi anilmünkerde yoktur umut
Hakikate ram olmaktýr aþký sonuç

Kimi topraða gömsem için yanar
Kefen bedeni sardýkça içim yanar
Naþýn sukut etmiþ o hali kimi anar
Musalla taþý sükûnet içinde bakar

Artýk ne han var ve ne de hancý var
Sakiler, nasýl ümidin halinde yaþar
Yollarýn garipliði içimi baþka yakar
Hasret, artýk kitaplarýn içinde yatar

Her kimi dinlesem, aþktan söz eder
Sevda karasýndan ki meftunu söyler
Ne akýl, ne de sýr ona kar etmez der
Aþkýn þevkinde can çekeni iþaretler

Umman bulutlara meftun sevdasýyla
Arif irfan yolunda feda O’nun aþkýyla
Hak ve hidayet ancak kulun duasýyla
Yaratan’ýn maðfiret iþtiyak ve aþkýyla

Aç, susuz rýzýk endiþesi taþýmasýnlar
Tevekkül içinde azimden kaçmasýnlar
Miskinlik için bahaneye sýðýnmasýnlar
O’nun aþk rýzasý ihlâstýr unutmasýnlar

Mustafa CÝLASUN