Sahranýn en suskun sahnesinde
Kör kuyular vardýr, sýrrý manidardýr
Hangi ibret sayfasýný açsan hazandýr
Umutlarý solmuþ canlar hala niyazdadýr

Garip bir hüzün düþer yüreklerine
Sabrýn ve teslimiyetin çile çehresinde
Hasrettir cehti için yola düþtüðü ümide
O an boyun büktüren çaresizlik vaktine

Garibim mehtabýn en güzel suhuletinde
Hülyalara dalar lahzanýn durmayan halinde
Göz yaþarýr, zihin daralýr, gönül aðlasa bile
Can baþkadýr, sevdasýna ramdýr ecel gelse de

Tarihleri devirir, göçüp gidenleri geri getirir
Her nefesin umutlarýnda kim bilir ne gizlidir
Sýr bu bakýmdan þehri kabil olmayan ülfettir
Her þiir umuda gebedir, yoksa kelam niyedir

Hasretin sürgününde olan nice çaresizler var
Umutla bahtýna bakar, gözyaþlarýyla sabahlar
En yakýna mütebessim bir eda hicranýný sunar
O an nasýlda rahatlar, ümitleri ati için an sayar

Ýnsan ruh ve kalbin muvazenesinde ki akýldýr
Aþk, sevda vecdinde anlam bulan, umutlardýr
Beden zamanlýdýr, aþk namütenahi olan farktýr
Ýnsan bu manada ölümsüz olan vicdani sanattýr


Mustafa CÝLASUN