Merhaba
Üþüyen mýsralarýmýn yanan teni merhaba!
Ne sen, ne de sensizliðim çareydi aðrýma.
O yüzden aylarca mektuplarý sardým sensiz kalan baðrýma.
Ve seni kaðýtlarýn aðlayan yüzünde sevdim.
Ondandýr ki, sana olan sevdamý hisseder oldu yazýlmamýþ cümleler bile.
Aklýma her geldiðinde binlerce söz düþüyor olsa da dilime, yazmak için ellerim bile yabancý kaldý ellerime.

Yeter artýk ne olur, içimdeki özlemini yokluðunla ölçme
Bil ki, yaþadýðým tüm zamanlar içinde, hasretinin en derin ve en hazin vaktindeyim.
Saaatler günlerime ,günler aylarýma mahzen.
Gölgemi bile saklýyor karanlýk, nereye dönsem
Uzattýkça sözlerimi içim içimden kesiliyor ve her yaným baþtan sona kanýyor.
Derin bir yasla yoðrulmuþ gibiyim sanki
Yokluðunda biraz varým, biraz yok
Canýmýn her köþesi aðrý.
Bir bilsen bu hüzün bedenime nasýl da çok.
O yüzden sadece uyumak ,uyumak istiyorum. O da yetmiyor . Hangi rüyaya düþürsem hayalini ýslak bir yastýðýn yüzünde uyanýyorum.
Karýþtýkça ruhum ýþýksýzlýðýma, yüzlerce kez susup ,yüzlerce kez aðlýyorum.
Küçük bir çocuk gibi, annesinin ellerini býraktýðýnda hissettiði, kaybolma korkusuyla yaþýyorum.
Adýný kaðýtlara yazacak yaþý geçtim bel ki ama gözlerimdeki yaþa yazmaktan kendimi alamýyorum.
Gözlerim gökyüzünün mavisini taþýmasa da yaðmur renkli bir bulut.
Anlayacaðýn bütün aðlayýþlarýmýn adý ,ve canýmýn dinmeyen acýsýsýn.
Hadi gel unutabilirsen unut..

Seni doya doya sevmek hangi mevsimin dallarýnda asýlý kaldý bilmesem de
Eðer sana kavuþmadan kaparsam gözlerimi
Mektuplarýmýn gözyaþlarý düþmesin yüzüne diye
Yaðmurlar hatýrlatsýn sana, toprak kokulu sözlerimi ...

Arzu Karadoðan

21 Mart 2014