Merhaba
Kalbimin eli,kalemimin dili merhaba!
Bu mektubu güneþin doðduðu andan yazýyorum sana.Geceyi sürdüm gözlerime,anlayacaðýn uykusuzum yine .Elinden tuttum hasretine yoldaþ saatlerin ve býraktým yalnýzlýðýmý, yastýðýmýn aðlayan yüzüne.
Ne kadar zor bilemezsin günaydýn demek sensiz seninle doðan bir güne.O yüzden sanýyorum ben seni gecenin bir köründe her satýrý dile dargýn , her satýrý küslerle dolu mektuplarda arýyorum .

Susturamýyorum içimi,bana ne çok cümle býraktýn böyle. Yoksun ama bir bilsen ne kadar çoksun mýsralarýn içinde. Özlemin parmak uçlarýmý sýzlatýyor olsa da ,seni yazmayý nasýl da seviyorum .Yazdýkça tamamlanýyorum.
Ellerim þiir oluyor ,ellerim mektup.. .Sesim içimden kaçýyor ne olur tut.
Gitmek bitirmiyor iþte yürekte yaþananý. Ýlk kez dinlenen bir þarký bile tekrar tekrar hatýrlatýyor gülüþü soluk resimlerde kalan anlarý...
Sen ve benden geçip biz olamasak da, bizim olan ne çok þarký var diyorum. Sevince yanýnda olmak da gerekmiyor
''Seni uzaktan sevmek aþklarýn en güzeli ''diye bir þarký da var teselilerimin içinde.. Ama yine de olmasýn yakýnýnda birileri diye notalarýn alnýndan öpüyorum. .

Birazcýk dinlendirmek için yüreðimi senin olmadýðýn yerlere saklýyorum kendimi. Ama nafile..Seni topluyorum yine saklandýðým her yerden. Hiç bir vedanýn elleri örtmüyor hayalini. Çözemiyorum bir türlü içine karýþtýðým kördüðümü.Bilemiyorum olmadýðýn her yer seninle nasýl doluyor.
Bildiðim tek þey ben seni ucsuz bucaksýz bir aþkla baðýra çaðýra sevdim .Ve sen duydun ama gelemedin. Geçemedin bir kez olsun yanýmdan.Çýkaramadýn geleceðin günü, beklemelerin arasýndan.
Gözyaþýmý silecek ellerin hiç olmadý yüzümde
O yüzden þimdi ayrýlýk iyi geliyor ,hiç deðilse çektiðim acýya deðiyor.
son kez hayal et beni ve gözlerime bak ''bu hangi anýdan kalan hüzün'' de .
Cevabýný verirken, hiç deðilse adýn geçsin sözümde.

Sana olan sürgünlüðümün adýný özgürlük diye fýsýldasa da yüreðim, seni sevmek akýl iþi deðildi .Ne olur deliliðime ver..
15.Ocak.2014

Arzu Karadoðan