Yüreðimin acýyý giyindiði bir vakitten yazýyorum sana
Kulaðýmda hüzzam bir nota, raks ediyor dudaklarýmla.. Sonra sesini duyuyorum sesimde..
Ruhumu alýp ruhuna götüren koca bir aðrý doluyor o an içimin boþluðuna
Susturmak istesem de acýmý kirpiklerimde ,yüzümde konuþuyorlar damla damla.
Bitti diyorum iþte bitti, belki de hiç baþlamamýþtý ki.
Ama bitmekle gitmek ayný þey deðil ki
Neden mi gidemiyorum senden ?
Çünkü çok uzun sevdim seni ben.Aramýza giren yollar kadar,ömrümüzden giden yýllar kadar uzun...Alýþtým seni sevmelere ...Bilirsin alýþmak sevmekten daha zor gelir insana...Sadece çok sevseydim giderdim belki de, azalýrdý sevgim yaþattýðýn onca acýyla,döktüðüm onca gözyaþýyla beraber...
Ben seni uzun sevdim,
kalbimle yarýþan, kalbime karýþan bir aþkla,
ben seni çok uzun sevdim ...
Ömürlük de diyemem bu aþka,çünkü bazý ömürler öylesine kýsa ki bir nefes kadar ...Asýrlýk olsa neye yarar adýna sen dediðim bir hayatý koca bir sensizliðin içinde yaþadýktan sonra...

Düþlerim mi umutlarým mý yaþadýklarým mý yaþattýklarým mý o uzun sevmelerin içinde beni senden götürmeyen,
hangisi dersen ...
Sen derim sevgilim sadece sen ...

Bu ilk mektup deðil, son mektupta olmayacak ama
Bir gidiþ daha ekleyip kalýþlarýma þimdilik gitmeliyim ... Yoksa sensizliði baþka türlü öðrenemeyeceðim.
Seçtiðim sadece bir kaçýþ içine düþtüðüm acýdan
El sallasa da hüznüm mevsimsiz kalan þiirlerin arasýndan mýsralarý aðlayan bir mektupsun artýk bende.
Uzat ellerini yaðmurlara sözlerimi deðil gözlerimi özlediðinde ...

Geçmedi ,geçmeyecek kalbim senden...Vazgeçsem de ...

03 Ocak 2014

Arzu Karadoðan