Ya Rab þu okunan
Ezanlar suyu hürmetine kimin yüreði yanýyorsa
Hasret sukut ettirip, melül bir þekilde býrakýyorsa, el açýyorsa
Boynunu büküm gözyaþlarýna kanýyorsa, çilesini dindir, rahmetinle huzura kavuþtur


Ne vakit içim içime sýðmasa
Gördüðüm düþler bile olsa, gönlümü aydýnlatýyorsa
Beslediðim umutlar solmadan, hüzün akþamlarýna mütebessim bakýyorsa
Sevdaya olan muhabbet ve hürmetimdendir, aþk deryasýna açýlan derviþin feyzinedir


Ne yapayým teni, bedeni
Nefisten tebarüz eden hevesleri, bitmeyen emelleri
Maceraya sürükleyen keyifleri, ruhuma ve kalbime zarar veren Saikleri
Arzular furyasýnda düþ kuran nefesleri, hülyalarýyla aþktan söz eden abdiâciz kullarý


Ulvi bir aþkýn sevdasýndayým
Ruhumu cezbeden firkatin deryasýndayým, razýyým
Nasibi mukadder vakti sukut eyledi, her çilede dirilmenin ikramýný lütfetti
Sözüm yok kimseye, þikayetim varsa bile nefsimin yüzsüzlüðüne, hamt alemlerin Rabbine


Þayet acýnacak birisi varsa
Kimseyi aramayýn, bizzat karþýnýzda olduðumu varsayýn
Ne varlýðým ve ne de sýfatým bir kýymet ifade etmez, nafile yere nefes harcamayýn
Kalbinize bahþedilen ülfetin, faziletin þefkat ve himmetiyle nazar edin, divaneliðime verin


Her lahza þiddetle sarsýyor
Üþüyen yanlarýný ne feci sýzlatýyor, kalp arýzaya geçiyor
Takat düþüyor, gözler boþluða bakýyor, imdat edecek kimseler görünmüyor
Kollar yanlara düþüyor, bir ileri iki geri vücut sendeliyor, dizler çekmiyor, an bitiyor


Demek ki vakit eriþiyor
Ömür kitabý son demlerinde nefes nefese melal kal eðliyor
Ecel nazarýmda beliriyor, kalbime bir haþyet sevdasý zerk ediyor, haz veriyor
Hiçbir korku yanýmda bitmiyor, mütebessim bir eda sineme nedense daha yakýn geliyor


Mustafa CÝLASUN