Yüce Rabbimiz isterse her þey olur.
Bir ''ol '' emriyle bütün dünyanýn yerle bir olucaðý gibi.O halde nereye bu ilerleyiþ ?
Nereye doðrudur bu kaçýþ ? Kimin,kimden kaçýþý ... Nedendir nefsin elinden bir türlü
kurtulamayaþýmýz... Hiç kendimize sorular yöneltmiyor muyuz?
Kurtulmak için neden debelenmiyoruz,neden ayaða kalkmaya çalýþmýyoruz !
Neden nefsimizle ,kendi kendimize yazýk ediyoruz... Ve daha bir çok neden !

Bir insan günde beþ vaktini Rabbine ayýramýyorsa, onu Yaratana ayýramýyorsa
nasýl halinden memnun olur,mutlu ve huzurlu olabilir ...Bir bayan farz olan
kapanmayý gerçekleþtirmiyorsa nasýl kendini özel hissedebilir ,nasýl iþte ben böyle
daha güzelim ,beni böyle herkes beðenir diye kendini sergilemeyi düþünebilr.
Aklýmýz çoðu þeyi almýyor deðil mi ? Yüzünü palyaço gibi boyayan kadýn
ben güzelim diyebiliyor, Ameliyat masasýna yatýp orasýný burasýný gerdiren kadýn
aaa þimdi gençleþtim çok güzel oldum diyebiliyor... Yazýk ya hu !
Gerçeðin anlamýndan ne kadar da uzak kelimeler sarf edebiliyoruz bazan.


Gerçek þu ki ; nefsimizin peþine düþüp zamaný erteliyor ve ölüme biraz daha yaklaþýyoruz.
Ölüme adým adým yaklaþýrken nefsten uzaklaþmak gerekir aslýnda.
Keyfi istekler olmamalý .Hele ki bu keyfi istekler namaz ile,Kur'an ile,kapanmak ile
bir mü'minin yaþamasý gerektiði þekilde yaþamamýzý erteliyorsa hiç ama hiç olmamalý!
Yani düþünsenize yarýnýmýzý geçtim 1 saat sonraki anýmýzdan emin bile olamýyoruz
bir saat sonra belki dünyaya gözlerimizi kapatacaðýz.Günahlarýmýzla Rabbimizin
huzuruna nasýl çýkarýz ! Nasýl ... Rabbim namaz farzdý ,kapanmak farzdý ama ben
sýrf nefsime uyup yapmadým ! Ben dünyam için uðraþtým , günü mü gün ettim
vur patlasýn çal oynasýn yaþadým dünyada ... Oysa ölümü unutmuþum
ve hata edenlerden olmuþum beni affet mi diyeceðiz! Evet Rabbimizin
merhameti sonsuz O dilediðini cennete ,dilediðini cehenneme koyar.
Lakin insan Rabbine hesap vereceðini bildiði için Rabbini memnun etmek için
uðraþmaz mý? Hem bizi Yaratýp bizim için binlerce nimet veren Rabbimize bunlarý
yapmaktan bizi nasýl nefsimiz alýkoyar... Hem onca günahýn içinde
Rabbimize ben Senin için hiçbir þey yapmadým ama yine de beni affet demeye
utanmayacak mýyýz hiç !!

O yüzden nefsimize uymayýp bu dünyanýn geçiciliðini anlayýp ahiret için çalýþmak,
ahiret için amel defterimizi en güzelleriyle doldurmak gerekir.
Bir mü'mine yaraþýr þekilde yaþamak lazým.Bediüzzamanýn bununla ilgili bir sözü vardýr...
''Nasihat istersen ölüm yeter. Evet, ölümü düþünen, hubb-u dünyadan kurtulur ve ahiretine ciddi çalýþýr. ''
O halde birazcýk bile olsa ölümü düþünüp ahiretimiz için çalýþmamýz dileklerimle...

Son olarak Hz.Mevlana'nýn duasýný biraz deðiþtirerek þunlarý diliyorum Rabbimden; Rabbim yazýmda Sana lâyýk olmayan sözleri bilmeyerek söyleyip hatâlarda bulunmuþ isem, o kelimeleri sen ýslâh et .Çünkü sözlerin hâkimi ve sultaný ancak sensin.