Kime sýrtýmýza dayadýysak yarý yolda býraktý bizi .Kimi dost bildiysek,
dostum diye seslendiysek, o güzel anlamlý kelimenin anlamýna yakýþmayan
davranýþlarda bulundu bize...Kime el verdiysek ,o ele tutunup kalktýysa,
biz düþtüðümüzde kendi ,elini vermekten kaçýndý hep !
Ne zaman dertli bir gönül görüp de koþtuysak derdine derman olmaya,
bizim kýrýlan gönlümüzü onarmaya gelen bir ''hiç ''oldu hep ...


Aslýnda unutuyoruz dünyada dostluklar,dostlar edinmek güzeldir hemde çok güzeldir.
Lakin gerçek,ebedi dost Rabbimizdir.O'ndan baþka kimse bize gerçek dost olamaz.
Kimse bizi O'ndan daha iyi anlayamaz.
Biz aðlayarak huzuruna vardýðýmýzda þefkat kucaðýný açar bize.
Sadece O'na aðlayabiliriz hýçkýra hýçkýra utanmadan,sýkýlmadan .
Kýrýlmýþ bir kalbi de huzura,sukünete çeviren O deðil mi ?
Yalnýz O bizi anlayan, yalnýz O bizi karþýlýksýz seven ... Yalnýz O ..
Ey güzel Yaradaným ömür boyu Sana ,sevgine layýk kullar olabilmemizi nasip eyle.Amin..