Billur
sokaðýna sýðýnýyorum
Ýçimi titreten ibrete
þahit olunca, mefkurem aðlayýnca


Bin hüzün
zerkediyor nefesler, keþkelere
taþ çýkartan hevesler ve yorgun hisler


Akýp giden zamana,
yitip giden merama, umuttan
arileþen hüsrana maðluptur didiniþler


Elhak
sual etmeliyim
Muhakeme etmek için akýl
ve izaný fikre ve saike yöneltmeliyim


Beni benden alan,
ruhumu hicrana koyan, kalbimi
hazanýn sedasýna ram edene ermeliyim


Hiçlikten
biçtiðim ne varsa,
hilm vazgeçemediðim sadýksa,
ihsana feda etmeyide öðrenmeliyim


Hu derken,
kalp ayni olmalý


Zikrederken
nefesi yormamalý, hal ecrine
kanmak için inayetle yarýþmalý


Lal olmuþ bir dilin,
kalpten südur eden hayretin,
irfana sevk eden malikin aþkýna kanmalý


Sahipsiz kim vardýr,
yitik umutlar hangi meramýn
tortularýdýr, elbet gün kararýr, fecir ýslanmalý


Mýzrap
aþk-ý melaldir, hal-i figandýr


Kalp
ne kadar latifse, ruhun
aþka abad olmuþ bir sevda sadýðýdýr


Akýl
irfanla farktýr,
izan ibrete ram olan sedadýr,
azim þevkinde meþki yaþatmalýdýr


Sürur
ne kadar naif ikramdýr,
ruh ve kalp adýna sefa ettiren
sevdanýn umut tacýdýr, ülfet-i aþktýr


Mahzun
nefes, umutla yol alýr


Sabýrla yoðrulup
hal lisanýnda hamurlaþýr,
kalp inþirah ile aydýnlanýr


Edep
en zaruri azýktýr,
ruhundan akseden kitaptýr,
akýl kalbin mekaný nurla anlamlaþýr


Fenafillah olan,
masivaya bel baðlamayan, iradesiyle
hakka kul olan ancak sevdasýnda sadýktýr


Ruhun
hakkýn nurundandýr
Kalbin nazargah kýlýnmak
için emanet edilen ummandýr


Ancak fark eden,
ferasetiyle kal eyleyen, edebi
her bakýmdan hak gören manidardýr


Üþüten
bir vakit vardýr,
sýrrýna aþina olmak aklýn ve
iradenin sadrýna taliptir, kul olmak nasiptir




Mustafa CÝLASUN