Söz etmek
edebin rüknündendir
Edibin ruh halinden nükseden bir nefestir

Gönül
hancerin derdinde deðil,
Sevgiye hasret kalmak elemindedir

Atisini
endiþe eden, nasibin vecdinde
Ecrin þevkinde ve hakikat derdindedir


Mazi ne güzel
bir kitaptýr, lahzada farktýr
Ýbret ve itibarýn arýndan söz eden nidadýr

Akýl, kul için
ne muazzam kaftandýr, þiardýr
Ýrade sahibi olmak kadar hürriyet kutsaldýr

Kalbine bigane olan,
hangi meclisin muhatabý
Sevdanýn didarý ve ruhun nasýl bir þevk ilacýdýr


Ey kari, ruhunun
mümtaz sedasý niye aþktýr
Vuslat adýna beladýr, vefa tacýnda umut azýðýdýr

Hak için var olmak,
hakatiyle nur olmak sevdadýr
Derdin zatýnda, dermanýn umut ýþýðýnda sabýrdýr

Kanaat etmek,
emeðin niyetinde zikretmek nasýldýr
Taat ihsandan ýraksa,nefs esir eden olunca hardýr


Boynu bükük,
beli kýrýk ihtiyar görürsen korkma
Ten ve nefesin ne hale geldiðini kalbinde sorgula

Zihin kar etmez
olunca, asaya sýðýnan umut sanma
Ýnsan sözün sadakatine kefil olmalý,beþer anlamalý

Akýl ve izanýyla,
iradesine hükmeden bir kul olmalý
Yoksa keder ömrün her sayfasýnda elem olup yaþanmalý


Aþk, kul için ne
müthiþ bir ardýr, feyz zerkeden fartýr
Lahzanýn halinde kal ettiren nazar, rýza için þiardýr

Þekliyet nefsin
hülyasýnda ki hezeyandýr, edep haktýr
Hukukunu bilmeyen kul nasýl aþký hakkýyla anlayacak

Sevdasýyla say yapýp
daðlanacaktýr, arayýþta fýrsattýr
Beyhudelik nefsin telakkisinde itibar edilen budalalýktýr


Devlet-i aliyi idare
eden zevat, hesaptan ari deðildir
Halký için hakký ve hukuku tesis eden can niye ülfetlidir

Milleti millet yapan
vecd ve þacaat nereden gelmektedir
Ýnancý olmayan bir halk, kul ve köle olmak için hedeftir

Nefsin harýnda
hýnç ve hýrsýna yenilen aciz ve ne sefildir
Kolluk kuvvetleri hak ve hakikati görmeyen acizlermidir


Medeniyetin beþiði diyor,
uluorta nara atýp kaçýyorlardý
Parisin sevdasýna hülyaya dalýp, aidiyetini unutuyorlardý

Halký hakir görerek,
utanmadan cehillikle suçluyorlardý
Tefrikanýn kucaðýna oturup, hükümran eda ile konuþuyor

Rezaleti örtbas
etmek için futursuzca niye çýrpýnýyorlardý
Ne kadar sömürü ve iþgaller varsa, onunla övünüyorlardý


Ey yurdumun zerresinde
ecdadýnýn kanýyla nefes alan can
Bir bak geriye ne kaldý ecdadýndan ruh ve kalbin adýna an

Niye milletler iman
kalesi olup yenilmez, onun aþkýyle yan
Nardan korkma, edepten uzaksan hiç kal edipte vakti alma

Ruhundan nükseden
aþk ve sevdanýn halinden hiç usanma
Hak ve hakikatin vecdi için emeðinden uzaklaþma aþk yaþa



Mustafa CÝLASUN