Anlamakta
güçlük çekiyordum

Her
nefesin güle olan
muhabbetini sorguluyordum

Acaba
neden diyordum,
nihayeti çiçek olarak anýyordum

Farkýna
müdrik olmadan koklayýp,
niçin þaþkýnlýk yaþýyordum

Tellal avaz
avaz baðýrýrken
neden garipsiyordum

Bin hüzün
içinde sualleri aralayýp
Neyi anlamaya çalýþýyordum

Yoksa
can sýkýntýsý diye

Zaman mý
harçýyordum
Merakla yaþýyordum

Zira
umutkardým

Aþka
inanan
Bir candým


Ne zaman
bir sala duysam,
içim titrerdi

Ne anlatýr,
neden yanýklýk adýna
salýnýr öyle bakardým

Ruhun ve kalbin
lisanýndan habersiz,
nefesin halinde edepsizdim

Nefsim
bakýmýndan keyfiyete aç bir
yürek olarak yaþayan densizdim

Bir ömür
bahaneler adýna
katledilirken, ahensiz bir nefestim

Dirlik ve
birlik adýna zaman
geçirmeyen çaresizdim

Aklýna
düþeni iþleyen
bir beþerin süretiydim
Okumak adýna hevessiz nasýl illettim

Taklit üzre
yaþayan bir ferdim
Nederleri önceleyen serdim

Nefes
adýna edepten ari

Müddeti
düþünmeyen


Kepaze
bir tendim
Sefil haldeydim


Zamanýn
senasýnda gizlenen
nasibin þok eden nidasýnda

Sabrýn
ve muþtunun hülasasýnda
ki sevdanýn sürur edasýyla

Edebin
en latif bereketinden südür
eden suhuletin fark-ý nazýyla

O an
dikkat kesildim,
titreten esrarýn firkatinde
bekleyen bir bedeldim

Hayret etmek
ne tuhaf bir haldi, sanki
ruhumun lisaný hasretmeye baþladý

Kalbim
o lahzanýn sayfalarýnda
bir baþkaydý,gözyaþý adýna farktý

Gönlümü
teskin eden ibret ve irfan
senasý ihya eden bir aþktý

Ýksir adýna
ne varsa her nimet
o an sevda adýna cenahtý

Hak ve
hakikatý anlamak
o vakit bir baþka sanattý

Her nefesin
izzetinde ecir
taltif edilen firkatti


O zamam
kader ve kaza
ne güzel kitaptý

Her mýsrasýnda
bir esrar-ý aþk vardý
Ruhun halinden söz eden ardý

Kalbin
en latif lisanýydý


Ýnsan
olmak adýna
Kulluk ne þiardý

Hakikat için
Feda olmak
Bir aþktý




Mustafa CÝLASUN