Kalan günlerim adýna yastayým
Ýçinden çýkamadýðým her niyazýn ahýyla aðlayan bir caným
Bilmem ki yüreðimi kuþayan bu hicraný kime býrakayým, figanýmla kalayým
Hüznün her sahnesinden bizar nefesimi kurtarayým, gülmek için þevke kavuþayým



Ne zamandýr kapým çalýnmaz
Gönül muhabbetin lahzasýndan mahrum kalýp yanamaz
Ýnsan akýldýr, hissiyatýyla yaþayan varlýktýr, iradesiyle yol alan bir hicrandýr
Kalbi ve ruhu ne müthiþ farktýr, bilmem ki kapanmýþ kapýlar ne zaman açýlacaktýr



Aþk; halin demi ve ahengidir
Ruhun hilkatinde ki esindir,aklýn ve irfanýnda feyzidir
Ezelin muvacehesi, ebedin umut sahnedinden esindir,çile içinde serinliktir
Umut için esenliktir, vuslat adýna gerekçedir, iman babýnda ne güzel hassasiyettir



Düþünmek idrakin vecdidir
Dert edinmek feda olmak adýna hülasa edilen ferdir
Ne kadar nefsine tabi isen zillettir, kalbi ve ruhi olmayan ne varsa kederdir
Ehliyet sahibi olmak, bunun önemine binaen müdrik olup yaþamak aþk-ý firkattir



Her heves umut deðildir
Hangi arzunun tavýnda yol alýyorsan kim kefildir
Hesap edilmeyen þuur hangi vaktindir, aklýn tutukluluk hal nasýl bir bahanedir
Ýnsan iradi manada, efekkürün sadrýnda çok mühimdir,yoksa yaþamak ar deðildir



Ýradesini vakfeden kimdir
Aþkýn ve sevdanýn gönül erbaplarý bilmem nerdedir
Sekülerleþen insan yüreði neden elem içindedir, hangi vakitte aþka eriþecektir
Azim ve niyeti zuhur etmedikçe kim haline yetiþecektir, umut vermek adýna þevktir



Kalbini þehreden meyletmez
Dünya nimetleri için asla ve kata kendinden geçmez
Ruhunu esir etmek için varlýðýndan feragat etmez, nefsine köle olmakla övünmez
Ecelin haþyeti,nefesin izzeti,ruhunun firkatinden ve kalbin malikinden vazgeçemez



Ýnsan taatiyle makbuldur
Aklý ve idraki niçin farký fark ettiren kuþanýþtýr
Edebin her hali, inþirahýn kalbi açýlýmý, ruhun ahdinde ki sadakati kurtuluþtur
Yoksa yaþamak, anlamadan ve dert edinmeden yol almak adýna korkunç sanýktýr




Mustafa CÝLASUN