Her nefesin feryadýna yetiþemezdim
Ne kadar gam zerketse de ruhuma, neden bu kadar acizlik içindeydim
Niçin benliðimiden vazgeçmek için hiç gayret etmeden sefilliði seçmekteyim
Her sofraya oturuþumda, nefsimin talepleri söz konusu olunca refakat etmekteyim



Ýnsan ki bir can, kul olan revan
Ýnsanlýðýn tarumar ettiði mekanlarda susuz ve aclýk içinde býrakýlan
Medeniyet adýna bin bir bahane ile salkým saçak olarak masumlarý hiç duymayan
Þer için müttefik olan, kan için yol alan, desiselerin girdabýnda mahzunlarý boðan



Her can kendi derdinde güya
Dert diye dilegelenler nedir acaba, ev, araba, safahat olduktan sonra
Bankalardan çekilen krediler sýkýþtýrýyormuþ güya, arlanmak ne vakit olacaksa
Çocuðuna aldýðý bin bir kýyafet, hanýma kat kat libasa ne hacet, kalp aðlayacaksa



Müstekbirler zaten duymaz
Ruhun ve kalbinin feryadýný duymayan, yitik bir halin içinde olan anlamaz
Kalp zaten aklýn ve idrakin cenahýdýr, bu bakýmdan sadece yaratanýn nazargahýdýr
Vecdin ve ecrin içinde aþktýr,ruhunun sedasýnda furkandýr,inþirah neden umulandýr



Her haneden baþlanmalýdýr
Kiþi baþýna bir günlük nafaka muhakkak ki muhtaçlara býrakýlmalýdýr
Nasýl duyarsýz kalýnýr, akmayan gözyaþlarý sancýlar içinde bahtýný bulacaktýr
Hissetmeyen kalp, farký göremeyen nazar, bilmem ki hangi iþte þahit kýlýnacaktýr



Tuz, hurma, ekmek ne çok
Kýzý Zeynebi iftar vaktinde ihtar eden ilmin kapýsýný unutmayalým
Ne kadar vaktimiz kalmýþsa, ecel henüz kapýmýzý çalmadan acele davranalým
Aþk ve vecd içinde gönlümüzün sultanýný analým ve yaraþýr birþekilde feda olalýum





Mustafa CÝLASUN