Kapýna geldim, esaretimle uzaklaþtým
Anlamak için hiç uðraþmadým, kolay olana kapýldým ve inandým
Heveslerim için yaþadým, kim ne yapýyorsa hakikat sandým, nasýl yanýldým
Halimi cezbeden her rüzgarý aþk sandým, hangi nefese dokunsam acýyla sýzlardým


Ne ruhumun ve ne de kalbimin farkýndaydým
Sanki nefsimi ihya etmek için vardým ve bu manada yol alan ayýptým
Akan gözyaþlarýmý serzeniþlerim için kar sayardým, vicdamýn adýna duyarsýzdým
Hangi meclise girsem þekliyeti önceleyen nefesleri görsem pek garipser ve ürkerdim


Ýçimde var olan korkuyu nasýl gizlerdim
Ne zaman bir insan ölse, aðýtlar durmak bilmese, yýkamak için su nöbetteyse
Ýçim sýzlardý, nazar ettiðim beden ne kadar anlamsýzdý, haþyet o an nasýl ýzdýraptý
Açýlan kabir sukut halindeydi,en yakýnlarý keder içindeydi,elhak nefes müddetliydi


Neden bu kadar duyarsýz ve arsýzdým
Tahkik edemeyecek kadar piþkinlik adýna hazandým, nasip þadýnda kuraktým
Oysa yaratýðýn bir candým, bir ömür hicran ile yakarmayý baþaramadým,utandým
kaybolmuþ bir nefesten farksýzdým, ummana açýlmýþ bir yelkenli misali gamsýzdým


Nasip ettiðin bir vesileyle ayýldým
Hayýflanmak için ne kadar geç kalmýþtým, kalbim ve ruhuma kötülük yaptým
Nefsi lekelerimle arlanmadan yaþamayý marifet sandým, güçlü olmak için vardým
Her lahzasýnda alýp götüren lahzayý anlamadým, ne vakit müsibet gelse þaþardým


Müddet senin tasarrufundadýr
Nasip elhak taktir eylediðin vicdandýr, ancak seninle vardýr
Lütfeyledin, fýrsat verdin, farký fark etmem için dikkatimi çektin ve nasip ettin
Varlýðýndan habersiz iken zatýna yakýn eyledin, iltica etmem için ruhuma gel dedin



Mustafa CÝLASUN