Nasibin tecellisi dedim
Lahzalarýn sadrýnda sabýrla beslendim, kanaat etmeyi þiar edindim
Kalbimin þikayetlenmesine fýrsat vermeyi, ruhumun ahdine hiç tediremedim
Tebessüm etmeyi öðrendim, hayýr ve þer’in þehnine malik olmak için ehli aþk dedim



Alýp götürmesini bekledim
Vecdimin inhisarýyla yetinmenin mahçubiyetiyle boynumu büktüm
Zafiyetlerime nazar ettim, irademde ki acziyetime nasýl bir anlam verirdim
Rab dedim, aþksýz terennümlerle müteredditlik içindeydim, neden tahkik etmedim



Niyet etmedikçe an durur
Haþyet duvarlarý ruhuma mütemadiyen acý bir tebessümle gam vurur
Akýl hangi manada sürur,aþk hakikat ilmiyle mümeyyiz olmazsa nasýl okunur
Can suyun ar eder, vakit’i haline dar eyler, aþk hangi vecdin himmetine davet eder



Ruhum sema etsin istiyorum
Kalbim nazargah olmaktan bitap kalsýn diliyorum,sende var olmak istiyorum
Kifayetsiz ecrimin, takatsiz bedenimin, fersizleþen gözlerimin ihtiyacýný biliyorum
Senin lahzanda, hilkatimin bakir topraðýnda ecelin vuslat olduðu aþkýný diliyorum



Bilmek neye kifayet ediyor
Halim, kale dönüþmedikçe, aþkýn lisanýmda sudur etmekten haya ediyor
Vecdin neden alýp götürmüyor,niyazým ziyadesiyle kalbime aþkýný ilga eylemiyor
Ömür tükeniyor, an vaktini bekliyor, ölümün latifliði halime mütebissim ettiriyor



Temaþa ettiðim ayetlerin
Nazar eylediðim ve bahþettiðin, müddet-i nefes diye rahmet ettiðin nefeslerin
Vaktini bekleyen ümitlerin, kazasýna delalet edecek tercihlerin azmeden iradelerin
Aþkýna eriþiyor, mefkure adýna ne varsa adresi yalnýzca sensin ki alenen gösteriyor




Mustafa CÝLASUN