|
Aravan! Gitgide bir unutuluþa dönüþüyor yüzün. Kim bilir hangi el oynatýyor yüzyýllýk kaderinin tozlu, kýzýl taþlarýný. Bakýþlarýnýn ucunda gizlenmeye çalýþsa da sessizlik, açýða vuracak kendini gece kuþlarýnýn yuvalarýnda.
Uzaklarda demirlenmiþ sözcükleri soluyor, dudaklarý yarýlmýþ vadi Aravan. Yorgun atlarýnýn yedeðinde alacakaranlýk aydýnlanacak. Emanetin hem özlem hem de kavuþma olacak kapýlarýn pervazlarýnda. Anlayabilmek için Aravan’ý, gözlerine sessizce bakmak, çatlamýþ dudaklarýndan sýzan fýsýltýlarý dinlemek gerek. Zamanda yürümeli, bir gemiyi bekler gibi yayýlmalý mürekkepli sulara. Bir olta atmalý, balýklarýn midesinden anlam çýkarmalý.
|
|
Ýzlediðim yazarlardan son gelen yapýtlar
