Seher'e…

Yüreðimi ihtilallere boðan bir kýþtý.

Gündüzlerimin ortasýnda þarap þiþeleri kol gezerken, umudun þehrimi terk ediþinden bin yýl sonra, gözlerimin önündeydi adýn…

Kaf daðýnýn ardýndan mý gelmiþtin bilinmez… O sabah bütün sabahlarýmýn toplamý kadar güneþ biriktirmiþtim penceremde. Gözlerin; ruhumun karanlýk köþelerini aydýnlatýrken, adýnýn harfleri ufkumu ve geleceðimi kaplýyordu…

Þaþkýndým…

Oysa ben bütün þaþýrmalarýmý, o dað eteði þehirde býrakmýþ, artýk ruhumun medcezirlerine teslim olmuþtum.

Yaðmur adýný sayýklýyordu her damlasýnda. Yýldýzlarý çekerken semadan tesbih niyetine, adýn vird halini alýyor kalb mabedimde…

Kadýným…

Þehirler ihtilallere, devrimlere bütün masum çocuklar gözyaþlarýna boðulurken bu gök semada, sen yeniden inandýrdýn beni Allah a…

Yüreðimi boðan bir kýþtý.

Bahar yüreðimin coþtuðu, kelimelerimin sarhoþ olduðu, imanýmýn ve aþkýmýn secdeye vardýðý mevsimdi.

Gözlerine hüzün sokulmasýn sevgilim.

“Dayan kitap ile
Dayan iþ ile.
Týrnak ile diþ ile
Umut ile sevda ile düþ ile.
Dayan rüsva etme beni.
Bir umudum sende anlýyor musun “ A.A


Mehmedasým
ondokuzaðustosikibinsekiz
Seher