"Olacaðýn önüne geçilmezmiþ" derler ben de diyorum ki öldürmeyen Allah bir þans daha veriyor yaþama daha sýký tutunmak için. Doðum günüme dört gün kala yani 13 Aralýk 2023 neredeyse hayata, tüm sevdiklerime veda ediyordum.

Evden iþe gitmek üzere yola çýkmýþtým. Bindiðim belediye otobüsü son duraða yakýn bir yerde ani ve çok hýzlý bir fren yaptý. O esnada en arkada iniþ kapýsýnýn tam önünde ayakta idim. Direðe ne kadar sýký tutunsam da savrulmanýn þiddetiyle iki elim tamamen boþta kaldý. Rüzgar nereye uçurursa misali kontrolsüz, korunaksýz düþtüm. Bacaðýmýn biri yukarýda, diðeri aþaðýda, kafam dipte kaldý. Kabul ediyorum saçma bir teknik ama plansýz anca bu kadar oluyor. Tuzla buz olan camýn kulaðýmdaki sesini unutmam mümkün deðil.

Otobüs durduðunda þükür kalbim atýyor, kafam aldýðý darbeye raðmen çalýþýyor, bilincim de yerindeydi. Gözlerim bana el uzatan insanlarla buluþtu. Yaralý bir kiþi var ambulans çaðýrýn diye telaþla baðýranlar, beni sýkýþtýðým basamaktan kaldýrýp koltuða oturttular. Þoför yanýma kadar gelip telefonda konuþtuðu kiþiye sanýrým trafik polisi, "önüne aniden özel bir araç çýktýðýný, bir yaralý yolcusu olduðunu ve ambulans çaðýrdýðýný" anlatýyordu.

Yaralý diye bahsigeçen ben, üstümde, saðýmda solumda kan arýyor ama göremiyordum. Baþým zonkluyor, boynum feci ötesi aðrýyordu bu arada. Þoka girmiþtim resmen. "Sakin olun yüzünüzde ufak bir çizik dýþý bir þey yok", diyorlardý. Malum herkes gibi ben de iç kanamadan korkuyordum. Bir bayan kendisinin hemþire olduðunu ve boynumu hiç kýpýrdatmamam gerektiðini söylüyordu.

Bir bayan daha hatýrlýyorum bana çok aðlayan "ilk kazam, affedin ne olur" gibi sözler söylüyordu ben ise anlamsýzca bakýyordum yüzüne ne diyor diye. Ayný bayan ambulansa bindirilirken de gözyaþlarý içinde benden özür diliyordu. Meðer kazaya sebep olan kiþi oymuþ. Yoksa neden bir tek o gözyaþý döksün. Ýnsan kazanýn sersemliðiyle çok da seri düþünemiyor iþte.

Herkesin sabah sabah tabi ki yetiþeceði bir iþi gücü, okulu, randevusu vs var ama 4 ya da 5 kiþi benimle bayaðý ilgilendi. Sonra onlar da gitti gencecik bir kýz kaldý gemiyi terketmeyen "Çocuklarýnýz ya da ambulans gelene kadar sizi asla býrakamam" dedi. Su getirdi ve içirdi. Telefonuma ismini kaydedip "Herhangi bir þey lazým olursa beni mutlaka arayýn. Gerekirse þahit de olurum" dedi. Ne kadar iyi bir insanmýþ Allah bin kere razý olsun. Onu yetiþtiren anaya, babaya da çok teþekkür ederim. Bir otobüs dolusu yolcudan bir tanesi gerçek bir melek çýktý.

Kýzým ve oðlum hastaneye geldiklerinde henüz tomografim çekilmemiþti. Damar yolum açýlmýþ, önlem maksatlý boyunluk takýlmýþtý. Ýstemezdim onlarý korkutmayý, üzmeyi ama kaza iþte. Evlatlarým beni, ben ise onlarý teskin etmeye çalýþýyordum. Kolay deðil ani haberle hastaneye ulaþmak. Onlar bana otobüs çarptý sanmýþlar.

Allah beni çocuklarýma, tüm sevdiklerime baðýþladý. O kadar kötü düþmeme, kafamý cama vurmama ve o cam kýrýklarýnýn saçlarýmda parlamasýna raðmen þükür kafamda kýrýk ve kanama olmamýþ. Vücudumda çarpma, vurmanýn etkisiyle hala rengi solmayan çürükler, morluklar dýþýnda kalýcý bir hasarým yok.

Olay trafik kazasý sonucu geliþtiði için karakola ifade vermem istendi. Otobüs þoförü ve kazaya sebep olan bayan özel oto sürücüsü hakkýnda þikayetçi olup, olmadýðým soruldu. Hastaneden sonuçlarým temiz olarak taburcu olduðum için uðraþmak istemedim. Sadece bundan sonra daha dikkatli olmalarý konusunda uyarýn baþka bir þey istemiyorum dedim.

Bana otobüs, yolcularý indirirken mi indirmeden mi kaza oldu gibi sorular sordular biraz trajikomik ama otobüsün önünde olmadýðým için hiç bir þey görmedim. Anlayacaðýnýz otobüs önde kaza yapmýþ ben ise en arkada kendi bireysel kazamý yapmýþým frenden kaynaklý. "Savrulmak ve kötü düþmekti" benim payýma düþen. Artýk içinde "düþen" geçen cümleler bile benim için oldukça rahatsýz edici, ürkütücü. Sevdiklerim üstüme düþüyor diyeceðim yok baþka cümle kuracaðým: "Yoðun ilgi, alaka gösteriyorlar" gibi.

Yazýma baþlarken hayata sýký tutunmak için bir þans daha tanýdý Allah demiþtim. Evet þükürler olsun ki böyle kötü bir çarpmadan mucize eseri kurtuldum. Artýk hem hayata hem de olasý fren, kaza ihtimaline karþý daha emniyetli alanlar seçeceðim kendime ve daha sýký tutunmaya çalýþacaðým. Þans her zaman bizlerden yana olmayabilir.

Herkese kazasýz, belasýz günler dilerim. Allah sevdiklerimizin acýsýný göstermesin.