Yaratan’a olan baðlýlýðý ve saygýsý sonsuz olan ateþten yaratýlanýn; Hakk’lý çýkartýldýðý bir dönemdeyiz… Öyle ya… Ateþten yaratýlan… Bir nevi… Efendim… Sizlere saygým sonsuz… Amma velakin… Bilim var, irfan var… Bu topraktan yarattýðýnýza ben biat etmem dediði için, hem Hakk’ýn huzurundan kovuldu, hem Hakk’ýn sevgisini kaybetti, hem de her türlü sahip olduðu mevkiden men edildi.

Þimdi bakýyorsun… Özgür iradeye sahip olma lüksü bahþedilen topraktan yaratýlan… Çapýný, yerini ve varoluþ sebebini bilmeden asalak asalak yaþýyor… Hiçbir þeyi bilmiyor… Hiçbir þeyi araþtýrmýyor… Sadece gösterilenlere, paraya, pozisyona ve de güce yaþýyor.

Halbuki yapmasý gereken… Hele hele… Biline biline… Bu kadar aciz yaratýlmasýna raðmen, meleklerde dahi olmayan özgür iradesinin kýymetini bilip, efendi efendi Hakk yolunda bile bile, isteye isteye ilerlemesi olmalýydý.

Fakat bunu yapmýyor… Ne Tevrat’ý, Ne farklý havariler tarafýndan yazýlan Ýncil’i, ne de kutsal kitabýmýz Kuran’ý Kerim’i kendi dilinde okuyup Yehova / Tanrý / Allah’ý anlamýyor…

Halbuki bu üç kitap; Zebur’u okumadýðým için ayrý tuttum, hemen hemen her Ademoðlu için çevrilmiþti… Yaratan’ýn mesajlarý anlaþýlsýn istenmiþti…

Peki ne yaptý bazý yerlerdeki bazý Ademoðullarý… Ýnatla anlamadýðý, anlamýný bilmediði bir dilde ezanlar okuttu… Namazlar kýldý… Ezbere bir ritüel yaptý ama nedenini bilmedi…

Halbuki Arap… Arapça bildiði için her namaz kýldýðýnda, her Allah’ýn adýný aðzýna aldýðýnda, O’nun koruyucu olduðundan, O’nun her þeyi bildiðinden ve yine O’nun sýðýnýlmasý gerekilen limandan olduðunu tekrarladý…

Haliyle ben diyeceðimi dedim… Benim þu Dünya’da esas savaþým haliyle baþka þeylerken, sen hala beni düþmanýn olarak görüyorsan, emin ol, hak ettiðin Hakk tarafýndan sana verilecektir… Keþke böyle olmasaydý… Fakat bunu sen tercih ettin… Beraberinde olacaklar da kaderin.