Sabah iki kardeþ dükkanlarýný açýp içeri girdiler... Önce ýþýklar yakýldý... Mutfaða baktýklarýnda akþam kurduklarý tuzaða farenin gelmediðini gördüler... Bir iki dakikada buzdolabýndan yiyecek nevalelerini çýkarýp masanýn üstüne koydular. Bu arada çay da fokur fokur makamýnda üst perdeden kaynamaya çoktan baþlamýþtý.

Daha müþterilerin gelmesine yarým saat kadar vardý...

Bu iþte en çok onlar sýkýlýyordu. Onlar kim mi? Küçük masanýn üstündeki gazeteler. Ne zaman bu iki kardeþ mutfakta kahvaltý yapsalar, kahvaltý bittikten sonra gazeteleri kývýrýp çöpe atýyorlardý. Ýþte ondan sonra gazetelerin yok olma süreci baþlýyordu... O büyük gazetenin magazin sayfasýydý bu gün altta kalan, ’’Altta kalanýn caný çýksýn misali.’’ caný çýkacaktý çýkmasýna ama, çýkarken de bir iþe yaramalýydý. Çöpe atýldýktan sonra en çok istediði þey, soðuktan titreyen bir çocuðun eline geçip, ateþe koþan pervaneler gibi yanýp kül olmak, kül olunca da bir iþe yaramýþlýðýn verdiði huzurdu. Gerçi külleri bile kainata daðýlýp gidecekti, hiç bir þey hissetmeyecekti, ama iþte o bir iþe yarayacak olmak, yok mu? Ne güzeldi o...

Magazin sayfalý gazetenin üstünde de çok satan baþka bir gazetenin spor sayfasý vardý. Spor sayfasýndan magazin sayfasýna baþýný uzatan, o tanýnmýþ takýmýn, tanýnmýþ futbolcusu ’’bizim resmi de yakacaklar birazdan, hadi üzülmeyin artýk. Belki benim olduðum sayfa bir futbol meraklýsý çocuðun eline geçerde, kim bilir ben de kurtulurum o zaman.’’ dedi...

Spor Sayfasý olan gazete, tekrar magazin sayfalý gazeteye dönerek, ’’Bu millet hele de bu Türk Milleti en çok beni okur biliyor musun?’’ dedi... Tabi magazin sayfalý gazetenin bunlarýn altýnda kalmamasý lazýmdý. O da ’’ Hýhhhh! Sanki beni okumuyorlar mý? Beni de çok, hem de senden daha çok okurlar, her ne kadar okuduklarýnýn bir faydasý olmasa da, zaman öldürürler iþte.’’

Gazetenin ekonomi sayfasý bütün olan biteni dinledikten sonra lafa kýyýsýndan köþesinden dalar. ’’Bende olanlarda sizde yok, ne haber. Borsa var, döviz fiyatlarý var, dolar inmiþ mi çýkmýþ mý, Dov Jons Amca bile bende, insanlar artýk hep beni okuyor, her þey benim sayfamdan geçiyor. Sokakta ki adam bile beni okumdan parasýný cebinden çýkartmýyor. Ne haber?’’

Spor Sayfasý ve Magazin Sayfasý da biraz içerleyerek Ekonomi Sayfasýnýn söylediklerine hak verirler... Ýkisi birden ’’Anladýk, anladýk seni de çok okuyor insanlar, havandan geçilmiyor.’’ deyip noktayý koyarlar...

Müþteriler yavaþ yavaþ gelmeye baþlamýþtýr yirmi dakika kadar sonra... Spor Sayfasý olan gazete, magazin sayfalý gazeteye ve ekonomi sayfalý gazeteye dönerek, ’’Birazdan çöpteyiz kardeþler, iyi günlerimiz geçti sizlerle, þu eski gazeteleri biriktirdikleri sepette, hadi hakkýnýzý helal edin bundan sonra görüþmemiz çok zor.’’ magazin sayfalý gazetede ve ekonomi sayfalý gazetede ’’Helal olsun kardeþ ne demek hemen yakýnda ki çöp bidonundayýz önce, sonrasý ise nereye gideriz belli deðil sizlerde hakkýnýzý helal edin.’’