Belki de Bir Kuşluk Vakti Allah'a Yalvarmaktır Hayat
Hayat dediğin ne ki, be dostum / Kendini büyüttükçe senden gün çalan
"Yazmak, aslında, hiç kimseden duymak istemediğin şeyleri kendine fısıldamaktır." Franz Kafka"
"Yazmak, aslında, hiç kimseden duymak istemediğin şeyleri kendine fısıldamaktır." Franz Kafka"
Hayat dediğin ne ki, be dostum / Kendini büyüttükçe senden gün çalan
10 Kasım'da doğdum / Sevdalandım bir dünya liderine, Ata'ma /
Aldığım nefes, yürüdüğüm yol / Damarımdaki asil kan, Sensin Cumhuriyet /
Ebedi Önderim Atatürk'üm / Ey sabahına uyandığım Güzel Türkiye'm /
Narin bir çiçek / Düştün dalından, unuttu sevinçlerini / Bir
Titrek bir sokak lambası ve altında inleyen bir kadın / Kendinden vazgeçmiş, bırakmış
Sen gittin diktiğin çiçek saksıda / Ben pencere önünde asılı kaldım
Sen gittin, zaman kaydı aklımdan / Birbirine dolandı yıllar /
Gücün Yeterse / Özledim ben seni / Göresim geldi
Püskürdü yanardağlar, sardı göğü duman / Kalbinde hançer, teninde ölümün sıcak eli
Gaz lambasında alev / Alev alev büyüdü aşk / Ağırlaştı
Hangi kadere dokunsa elim / Gözlerimde ıslak öyküler çoğalır /
Uyan efkar / Sabahın renginde bir tuhaflık var / Gözünü
Ey Atatürkün Koca Yürekli Askeri / Türkiye Cumhuriyetinin Güzel Evladı /
1881in sevinci, Atatürkün Doğuşu / 10 Kasımın Gözyaşı, sonsuzluğun hüznü /
Aklımda Atatürk, elimde Nutuk / Dilimde özgürlük, gönlümde bağımsızlık /
Saçlarını örer gibi, acılarını ördü kadın / Yoksulluğunu ekleyerek arasına; iki ters, bir
Mevsimlerin sonbaharına iliştirilmiş bir hazandır Eylül / Tozlu raflarda unutulmuş kitap arası kuru
Gün öldü gözlerimde biliyor musun dostum / Sararıp düşeceğim her ayın altısında
Burası hep gece, hep karanlık anne / Ve ben, o karanlık kuyuya düşmüş
Ne yağmurla ıslanır bu deli yürek, ne bulutla sürüklenir. Dağlar aşar, zifiri karanlıkta yıldız olur parlar, öylesine dostluk aşkı taşır ki o yufka yüreğinde, aklından bile geçiremez uzanan bir elin çiçek yerine dikenle kendisine merhaba diyeceğini...Daima dürüstlüğün durağıdır onun yeri. Sana-bana-ona değil; yalanadır isyanı...Yüreğinde yaşattığı ikizler, güzellik ve iyiliktir yalnızca... Dayanamaz ne ayrılığa, ne de acıya....Sevmez, ne hüznü ne de kederi. Tüm içten dostluklara merhaba...
.
Emekli
şiir, ve insanın varlığını ayakta tutan psikoloji, yaşama daire öyküler...