"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Gençliğimi Sürmüşsün Yine Gözlerine

Bir kibrit çakıp, aydınlatsan gökkubbeyi, görsek ne menem bir oyunun içindeyiz...

yazı resim

Gençliğimi sürmüşsün yine gözlerine
Gizli bahçelerde seyre dalmışsın
Elin, yüzün yine ıpıssız
Türkülerine gem vurmuş o güzelim yüreğin
Fedakarsın yine, özverilisin, kaderinsin
Hep böyle kal sen yine
Sen böyle güzel, sen böyle

Alıştığın, alışamadığın gerçekler işte hayat
Kimi zaman acı, zorunlu kimi zaman
Zira, anlatmaktasın inceden, anlamak ne acı
" anladım ve geçtim yaralı bir ceylanın kalbinden "
Demişti şair
Anladım da geçemedim, akla ziyan mevsiminden

Bir kibrit çakıp, aydınlatsan gökkubbeyi
Görsek ne menem bir oyunun içindeyiz
Yok olan seslerimizden duysak
Yok olmayan sözlerimizi
Çiğnemedik diyebilsek
Islak bir akşamüstü, yeminlerimzi
Umuda bağlanan kollarımızı kırmadık desek

Gizli bahçelerde kalabalıksın, yapayalnız
Gençliğimi sürmüşsün yine gözlerine...

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön