"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

] ]

Alını morunu doldurup bohçasına,
Sırtına vurduğu gibi çeker gider ardına bile bakmaz gün.
Simli bir seccade misali gelip serilir gökyüzüne gece.

Her akşam semaya açılan avuçlarımdan
Yıldızlar kayar birer birer.
Ve gecenin zifiri karanlığı,
Kara bir kefen gibi örtülür üzerime.

Işık yok, ses yok, sen yoksun...
İçimde dipsiz bir boşluk...
Yüreğim can çekişir derinlerde.

Yolunu gözlemekten yorgun düşen göz kapaklarım,
Kapanırken yine sensiz bir geceye.
Sinsi bir yılan misali sarıp sarmalar,
Nefes aldırmaz bana zalim gece.

Nilgün SARIGÜL / 29.06.2007

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön