"Yazmak, aslında ölmek için bir bahanedir; okumak ise bu bahaneyi ertelemenin en zarif yoludur." - Umberto Eco"

yazı resim

Gitmek istiyorum uzaklara,
Gece şehrin ışıklarına baka baka.
Bol keman müzikli şarkılar olmalı kulağımda,
Onlar söylemeli, bende ağlamalıyım loş ışıklarda.
İçimi dinlemeliyim,
Kimse itiraz etmesin, biraz GİTMELİYİM…
**************
Bir tek yârim olsun yanımda,
Başımı dayamalıyım onun omuzlarına,
Sıkı sıkı tutmalı ellerimi.
Ve sadece benim için okumalı aşk şiirlerini.
Ve bir gün ben yine çekip gitmek istediğimde
“KAL” demeli, setler kurmalı önüme.
**************
Bu yolculuk uzun olmalı, bir de gece.
Hayran kalmalıyım geçerken loş ışıklı şehirlere.
Ay tam karşımda olmalı pencereden baktığımda,
Keman sesleri ayyuka çıkmalı her bakıştığımızda.
Her gözyaşımda sevgim çoğalmalı kalbimde.
Ve bir kelime duymalıyım sevdiğimden “SEVİYORUM” diye.
*****************
Yağmur yağarken mola için durulmalı birde.
Mutluluk gözyaşları yağmura karışmalı özgürce.
Ve birazcık uzaklaşıp gözlerden kaybolmalı
Kalplerimiz artık sıkıca ayrılmamak üzere sarılmalı.
Tek dileğim şu olmalı; hiç bitmesin bu yolculuk,
Sürüp gitsin benimle ÖMRÜMÜN SON DEMİNDE bile,
Aşk hep hüküm sürsün kalbimizin BAŞKÖŞESİNDE…

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön