"Bilgiye susamış bir okur, bir yazarın en güzel kâbusudur." - Terry Pratchett (kurgusal alıntı)"

Adı Her Neyse

yazı resim

Bir boş kutu gibi hayat
Bu ne bir oyun
Ne ben bir oyuncağım
Her şeyi sordum kendime
Söz verdim…
Adın her neyse unutacağım…

Tarih; on beş ocak
Aramızda bir şey yok
Yok ki konuşacak…
Melekler de ölürmüş oysa
Yüreğimde…
Sevmeler cesaret ister
Sevdanın adı budur bende
Saat; yirmi bir kırk beş
Bir ceylanın kör oldu
Gözleri…
Gözlerime dokunarak son kez.

Adın her neyse
Ve nasıl yazılırsa yazılsın
Artık bir anlamı yok ben de
Söz verdim kendime
Unutacağım…
Bedelin neyse
Hem de fazlasıyla ödeyerek
Sevmeyi bildiği gibi
Unutmasını da bilir
Bende ki bu yürek…

Aramızda bir şey yok
Hem de hiç…
On beş ocak
Saat yirmi bir kırk beş
Adın her neyse
Söz verdim kendime
Unutacağım…

Serkan Ökçe

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön