"Bir kitabın son cümlesi, yazarın okuyucudan intikamıdır." – Terry Pratchett"

Şiir > Umut

üzgün

Yalnızlık Ezgisi

Gölgeli, yağmur çiseleyen / Güncesi kırık dökük bir gece / Tıpkı bizim

olumlu

Balik

Gokyuzunun kizil boyasi / Daglarin mor perdesi / Deniz de

korkutucu

Anya

Aynalardaki suratların sureti değil, / beynimdeki yansımalar, / retinamda yalnız

umutlu

Umut

Yüreğim sonbahardaki yapraklar gibi titriyor her rüzgarda / Ya bu yüreği söküp atacağım

olumsuz

Dusus

Nerde kaldi cocuksu aksamlar / Gune erken basladigim sabahlar /

Başa Dön