"Benim tek derdim, Tanrı'nın evreni yaratırken ne şaka yaptığını anlamak." – Albert Einstein (kurgusal)"

Şiir > Bireysel

karışık

Mavi Göl

Çiçek gibi açıyor ya hayatlar yaşama, / Oysa sen, /

üzgün

Karadut

Bütün kış senin hasretinle yandım yoktun pustum, / Yaz geldi ak dut çıktı

üzgün

Serefe

SEREFE / aci bir sarapla ugurladim kendime sakladigim / herkesden

karamsar

Soluksuz Yollar

Soluksuz yürüdüm ben bu yollarda. Sürükledim yıkıntıları ya da alüvyonları. Bir dere yatağı, küçücük bataklık gibi,

üzgün

Ayrılık

Aynı düşün yolcusu iki bedendik yola çıktığımızda, / İlk ayrılık duvardaki pankartlara bakan

nostaljik

Başka Başlıyor

Kırılırken kalpler ve komşu bahçenin dalları, dökülür yaprak sonbahar dökülür. / Kuş ürperir,

nostaljik

Şehirler

Gece geldi, kimbilir kaç şehirde daha / Ay göründü, karanlık içinde kaldı çiçekler

üzgün

Gül İstiyorum

Yıllarca penceremin dışında duran güzel güllerim / Sulamaya kokunuza size bakmaya doyamadığım canlarım

Başa Dön