nostaljik
Namı Değer Abdurrahman Kuzu
okul tatillerinde beykozdaki berberde çalışıyordum. Oraya devamlı traşa gelen kuzu abduraman amca anısını anlatıyor:
Şiir > Anı
karamsar
Canım Anam
***CANIM ANAMA!!*** ***CANIM ANAMA!! / bu mektubum sanadır anam / hasretle tütersin
üzgün
bu sen misin? kimin ki bu eller?
ellerimden nane kokusu bir sefer dagiliyor / karisiyor ikindinin yuzune /
nostaljik
Deli Sevdam
*DELİ SEVDAM* *Birzamanlar yazıştığım / Bu siteden geçiyordum / Elimde eski aderesin
olumlu
Hanımefendiydi Onlar
Hanımefendiydi onlar Cumhuriyetle doğmuşlardı, / Her adım atışlarında bir zarafet vardı.
üzgün
Yabancı
Dilini bilmediğim insanların kentinde, / Her gecen dakika büyük bir düşün küçük parçaları
üzgün
Gülüm
:GÜLÜM : J :prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" / / Gülüm hasretin var bilki bu
nostaljik
Uyku
uykusuz bir isimdin / yavaş ve ümitsiz bir edayla ısıttın ellerimi / küçük kelepçem; / sınırsız
üzgün
Siyah - Beyaz Bir Gün
Ve.... / son yaprak ağaçta asılı kaldı / çiçekler nazlı nazlı salınamadı akşam güneşine
KİTAP İZLERİ
Masumiyet Müzesi
Orhan Pamuk
Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku