Aðaçlar düþürür yapraklarýný,giysilerimle bir,
Niyeti gizlemekmidir çýplaklýðý mý bilmiyorum.

Mavi gömleðini giyerken gökyüzü
Bedenimi saklarým utancýmdan.

Gece lacivert renge boyandýðý vakit
Bulutlar ayýn önüne asarken perdesini
Atarým kendimi soguk kaldýrýmlara.

Vapur sesini duyduðumda
Deniz dalgasýyla okþarken kuþluk vaktini,
Pencereme konmadan sabah kuþlarý
Titreyen bedenimle dönerim kendime.

Dolaþtýkca insanlar sokaklarda
Ýçimdeki hüzün soyar utancýmý
Kalýrým yalnýz bir baþýma.


Gün ýþýðýnda
Kaçarken bedenim toprak yolldan,
Cesaretin varsa
Hadi giyindir beni...

Bak aðaçlar yeþeriyor;
Bahar aþkýna
Þu yoksulluðumu gizleyemem ya...