Ýnsanýn dönüp döneceði yerdir
Çocukluðu.
Sabah ezaný
Bu yüzden
Müslümanlara
Allahýn selamýný öðretir.
Allahýn çocukluðu
Güneydoðu gündoðumunda
Ölüleri anmakla baþlar.
Ve anne ölür
Ezanda ölür anne
Selamý üzerine olan her çocuk
Allaha döþünür.

Dili vardýr taþlarýn.
Sabahlarý en çok
Islak bir huzurla
Yatarken onlar
Ýçleri ýslanmýþ kadýnlar
Pörsümüþ yorgun erkekler
Kutsanmak umuduyla
Kývrýlýr uyurlar.

Hepsi laf bunlarýn.
Bana kalsa
Aðýr bir abdest kokusu
Ýnce belli sürahiler
Kadýnlarýn nemli apýþaralarý kokan
Pazen donlarý.
Burada
Sözolmamýþ sesin kederiyle
Baþlar gün.
Ve denir ki;
Kaderinizi sevin
Sevin kaderinizi
Ve hayat için
Tatlý bir tesadüf deyin.

Aðýr bir abdest kokusu
Ýnce belli sürahiler
Kadýnlarýn apýþarasý nemli pazen donlarý
Ve mantarlý ayaklarý erkeklerin.
Þadýrvanda alaca su:
Damlar
Damlar.
Ellerin beyazlýðýndadýr ölüm
Gövdenin kývrýmýnda..
Erkeðini isterken titreyen
Ýçinin suyunda.

Ben unuttum her þeyi.
Geldiðim yeri
Annemi, babamý,
Mezarlýða gitmeyi.
Orada yapayalnýz kaldý akasya
Ölülerin arasýnda ölümü en iyi anlatan akasya.

Bir aðaç nerede duruyorsa
Benziyor oraya.
Akasya mesela
Burada taþlarýn arasýnda
Farklý mý taþlardan?
Selvi, ölülerin karanlýk bir ah’la
Durduklarý son anýn ipidir.
Salkým söðüt, yaslý söðüt
Suya kaptýrmýþ içini, kýrýlgan.
Benzer her þey baktýðýna.

*

Ben anneme benzerim
Babama da tabii.
Ve büyük halamýn evinde yaþayan kediye de.
Aslýnda þu yeryüzünü denizlerle düþünmemiz yok mu
Hata ediyoruz.
Dünyanýn nefes aldýðý bir ilk andý denizleri yapan.
Daðlarý yapan bir öfkeydi
Böyle söylüyor ilk kitaplar.
Her dilin kendinden önce,
Çok önce bir hayatý var.
Ve onu sadece
Bu kitaplar konuþuyor.
Susarak bakýyoruz biz
Hatýrlamayarak.
Þairler bir bok anlamýyorlar aslýnda
Dünyanýn çocuk kalmýþ bir acýsý var
Ve bu ezanda çýkýyor ortaya.
Allahýn selamý ölülerin üzerine oluyor
Aþk diye bir þeyin farkýna varýyor insan
Dönmeyi öðreniyor
Yerden kurtularak
Durmadan dönerek
Çölde yaþayanlara fýsýldanmýþ bir hakikatle
Kurur toprak

*

Nehir dediðin çölde kaybolur.
Topraðýný gizler nehir dediðin.
Hiçliði tarif eden hiçliði anlar.
Yokluða bürünmek o ilk anda.
Bir nehir tanýyorum
Kayboluyor
Bir çölün þehvetli karnýnda.
Bir ayan olma hali belki,
Ona en yakýn göl
Kayýklarýný tutarak içinde,
Balçýðýný yutuyor.
Ama biliyor ki,
Bir göl yutunca suyunu
Ortada kalýr
Bir göl yutunca balýklarýný
Kararýr.
Tüm göllerini göremeden yeryüzünün
Öleceðiz.
Ne acý.

*

Gündoðumuyla gelen huzura da
Günbatýmýnýn sancýsýna da
Yabancýsýn.
De ki;
Sabahýn efendisi sen deðilsin
Kimse deðil.
Yol gidenin
Gün dönenindir
Þiir hayatýn
Ve görenin.

Allahýn selamý
Müslümanlarýn ülkesinde
Ölülerin üzerine olsun diyerek
Kanatýr günü.
Ýnsanýn çocukluðu annenin ölümüyle baþlar
Bitmez çocukluðu annesi ölenin.

De ki;
Sabahýn efendisi sen deðilsin
Kimse deðil.
Kanamýþ bir solukla bakmaktan
Yoruldum.
Kimsesi yok kimsenin