Birgün kalple deðilde beyinle seveceðime karar verdim acý çekmemek için.. Çünkü beynin kalbe hüküm edebileceðini düþündüm.. Kalbin saçma tavýrlarýný kontrol altýna almak istedim.. Ama yanýlmýþým, yanlýþ düþünmüþüm.. Bi þekilde kalp acýyý kendine çekiyor ve bütün vücuda pompalamayý baþarýyor yine.. Seven insan hep acý çekermiþ meðer..Kalbinden de sevse beyninden de sevse fark etmezmiþ.. Sen þuan kalp aðrýsý çekiyorsun, aðrýn geçtiðinde umrunda olmayacaðým bunu çok iyi biliyorum.. Þuan duygusal tablondayým fakat mantýksal tablona çizdiðin resim ben deðilim.. Ben ise beynimden silip atamayacaðým hiçbizaman seni.. Çünkü ben mantýk defterime seni yazdým, bütün aþklarý bütün acýlarý unutup sende buldum huzuru..
Kalben huzurluydum seninle fakat þimdi düþüncelerim býçaklýyor kalbimi, vicdanýmýn sýzýsý damarlarýmý yakýyor.. Duygusal düþününce çok iyi anlýyorum durumu fakat beynim duygusal davranmamý engelliyor her seferinde.. Çünkü her defasýnda duygularýma yenik düþüp istemediðim þeyler yapmak istemiyorum.. O kadar çok atýp tuttuktan sonra, topluma meydan okuduktan sonra, þimdi bende ayný þeyleri yapamýyorum beklide..
Beyinle seven ayrýlýk diyemez ki, bunu düþünemez ki.. Ayrýlmamak için her þeyi göze almýþken üstelik.. Ama kalple seven, sýzýsý geçsin diye ayrýlmayý göze alabiliyor maalesef..
Çözüm ayrýlýkta deðil.. Her seferinde yeniden deneyip baþlamakta ve sonunda baþarmakta olmalý.. Ýnanamazsak nasýl baþlarýz yeniden ve baþaramayýz ki böyle..

Ulaþ Tuzak