Bazen gönlümde sevinç, bazen gözlerimde nem. Nisan yaðmurlarýndan bereketlidir annem. Ellerinden, bereket yaðar hep soframýza. Dilinde bizler için buðu buðudur dua. Gönlünden güller yaðar gönlümdeki boþluða.



Bela dalgalarýna kepezdir benim annem. Benim için daima gözlerinde üþür nem. Yorgan olur sevgisi soðuk gurbet akþamý. O süsler uykularda mütevazý rüyamý. Yüreðim avucunda, annem bana duada. Gönlümdeki murada renk o iki cihanda.



Cennet kokusu var annemin ayaðýnda. Gönlü bana kol kanat belâlar tufanýnda. Annemin duasýdýr beni ayakta tutan. Ýki büklüm olurdum dualarý olmasa…




Annem çileli kadýn, bize gümrah sevgisi. Çile yumaklarýný, çözer yeniden sarar; yokluðun yok yerinde bizler için var arar. Fukara iklimlerde, gönlüyle ellerini birleþtiriverir de bize aþlar hazýrlar, emsalsiz sevgisiyle.




Acýsý ve sevinci hep bize odaklýdýr. O dertli yüreðinde ne acýlar saklýdýr. Biz düþsek, o da düþer. Aðlasak, gerçek aðlar. Annem sað iken benim önümde erir daðlar… Benim dertlerimle tek annem yüreðin daðlar. Hani demiþ ya þair “Aðlarsa anam aðlar gayrýsý yalan aðlar.”



Bir güne sýðar mý hiç analarýn sevgisi. Anne sevgisidir ki sevginin emsalsizi. Hatice’tül Kübra o, Asiye yahut Meryem. Amine, nur annesi. Evladý hakkýn sesi… Ayþe ki hümeyradýr mü’minlerin annesi… Fatýma annelerin en safý en incesi. Evlad-ý resuldür o. O bir inci tanesi. Kýymet biçilemeyen ümmü ebihadýr o. Üzerimize olsun hepsinin þefaati.



Annem benim has kadýn. Yokluða nikahlýdýr. Dünya yoktur gözünde ahiret muratlýdýr. Derdini gizler bizden, yüreðinden ahlýdýr. Ak saçlarýnda gamý renk olur yýllar içre. Baþýndaki örtüyle uçmaða kanatlýdýr.


Her muradý banadýr onu fani cihanda. Hem mazide, hem anda, hem gelecek zamanda. Benim için dilinden dökülen hep duadýr. Eline su dökemez bu dünyada hiç kimse. Çünkü, o bir anadýr.





Annem, baba evimde olmasa babam da yok. Karný aç olsa bile bilirim ki gözü tok. Annem yemez yedirir, titrer üzerimize. Kol kanat üstümüze gönlü ve duasýyla. O bir kanatsýz melek sevinciyle yasýyla. Hanemizdeki direk tavrýyla tasasýyla.
Sözlerime noktayý koydum þair sözüyle. Hakkýný helâl eyle, bana ey melek anne!


“Anne girdin düþüme.

Yorganýn olsun duam;

Mezarýnda üþüme.



Anlamam, anlatamam.

Düþen düþtü peþime,

Artýk vadeler tamam...”NFK

Selâm olsun bu demde selâm tüm annelere…
Ankara,03.05.2010 Ýbrahim KÝLÝK