YÝTÝP GÝDEN BÝR KALP

Yakýyor bedenimi ayrýlýðýn acýsý
Umutsuzluk tüketir oldu kalbimi
Ne yapacaðýný bilemeden kalanlar gibi
Bitiriyorum kendimi her günün her saniyesinde
Dönmek istesem de tertemiz sevdama
Yapamýyorum bu kadar günaha batýrmýþken bedenimi
Sana gelmek istesem bile adýmlarým geri geri gidiyor
Gözlerim de parýltýný görmek istesem de kapanýyor gözlerim
Galiba siliyorum sana dair olanlarý
Býrakýyorum korkak bir aþýk olarak güzel sevdaný
Bunu yapmayý hiç istemesem de seni kalbime kazýyamadan
Gidiyorum aþkýnýn ülkesinden bilmediðim uzak diyarlara
Hüzün dolu kalbimi, bedenimi yanýma alýp
Seni son bir defa gözlerimde yaþatmaya geliyorum
Pencerenin altýndan yarattýðýn dünyaný görüyorum son bir defa
Kan aðlasa da bu garip, çaresiz yüreðim
Ne yapayým gidiyorum senden ayrýlarak uzaklara
Gidiyor olsam da þu an yine de unutamam güzelliðini
Artýk sevdam da aðlayacak gözlerim gibi bu ayrýlýktan sonra
Balýklarýn son çýrpýnýþlarýný yapmasý gibi
Aþkýmýn son çýrpýnýþlarý da yitip tükendi bir kuytulukta
Ayný sensizlikte benim nefessiz kalmam gibi
Beraber yürüdüðümüz çiçek bahçeleri
Artýk dikenlerin ayaklarýmýza battýðý sert yollara döndü
Ve ben de öyle sessiz çýðlýklarýmla
Kalbimi, ellerimi ve gözlerimi kanata kanata
Haykýrsam da sana olan sevdamý tüm dünyaya
Ne desem de ne yapsam da olmadý
Dönmedin bir zamanlar kalbinin prensi olana
Ve ben de öylece gülmeyen hayatýmý bir bavula katýp
Gittim bir otobüsün buðulu camlarýndan ardýma bile bakamadan
Kalbimin acý hüznüyle birlikte…