16’lýkken býraktýðým þehrin en tenha sokaklarýnda liseliler öpüþürdü,bakýþmak bile haramken.
þiddet dýþa vuran karþý konulmaz bir eylemdi üstelik ,öpüþürken elle baþlanan ve elle biten.öpüþmek ten dul kalýyordu yeryüzü sezeryanla bir acý doðuyordu en sancýsýz öpüþmelerden.oysa sancýlý
öpüþmelere tanýktý o ev.
severek ayrýlmýþ bir kadýn yaþlanmýþlýðýna yüz tutmuþ,terkedilmiþ adamlarýn en hercaisiydi boyasý dökülmüþ duvarlar.
ön bahçede kör bir kuyu ,üzeri kara bir kaya ile kapatýlmýþ korkardý belliki dedem cocuktuk ,avluda sek sek oynayan..gözlerin o kuyu þimdilerde düþmeye engel sözlerin o kaya.düþmelerin esrarýnda kalmýþsa bakýþmak ,korkarým gözlerinden..aþk en müstehcen filmdi izlerken kendinden utandýðýn,öpüþürken bu kadar utanmazdý aþký yazarken günlüðüne bir kadýn.üç harf biraraya gelirse kadýn olurdu bir kadýn..yaratýrdý bir erkeði sarmaya onu... sahiplenme içgüdüsü yeni yaratýlmýþ bir erkeðe boynuna takýlmýþ bir zincir gibi gelsede,kadýn yarattýðý erkeðe hakimdi düþüncesizce.
kasýmpatýlar demode oldu artýk irrasyonel çiçekler ekiyoruz,sevgiliye sunulacak ..hafif eylül serperek üzerine zehir soluyoruz belkide.dullar ve hamamlar ayný cümlede nasýl birleþiyorsa ciðerlerimden gelen iðrenç öksürük sesi gibi sen ve ben birleþemiyoruz bile ayný tümcede.belki yine yazamýyorum yaþanmamýþlýktan ,bana bir kitap verin içinde aþk olmayan..