BÝR ANLIK HAYAL

Bazen kullanýlmýþ hissediyorum kendimi,
Bir gar dolap gibi.
Ýþine gelince kullanýlýyor,
Gelmezse tek bir odada
Yalnýzca býrakýlýp gidiyorum.
Bu benim kolay çürümemi saðlýyor.
Yürürken yolda,
Arkamdan bir karanlýðýn geçtiðini hissediyorum.
Korkuyorum!
Sanki geçmiþimdi karanlýk,
Nedense bilmem, ona benzetiyorum
Neyse deyip geçiyorum.
Bir bebeðin sýçramasý gibi
Çarpýyor kalbim bazen,
Bazen de bir dokunuþ,
Hýrçýn deniz dalgalarý gibi
Korkup kaçmama yetiyor.
Mutlu oluyorum bazen de
Baðýrmak istiyor yüreðim o zaman;
Avazýnýn çýktýðý kadar.
Görünce seni penceremden
Ayaðým kesiliyor yerden,
O gün yanýna gelip, elinden tutarak,
Atlayalým istiyorum aþk faytonuna
Gezmek istiyorum dünyalarý,
Bir tek sen ve ben...
Derken uyanýyorum hayal âleminden,
Yine gece ile ben.
Bozma diyorum geceye
“Bozma hayallerimi”,
Senin umudun yok ki;
Bozayým düþlerini.

Yasin Kaþaltý