Bin ülke verseler beleþten, evet
Birisini vatanýma deðiþmem!
Sultanlýk verseler, etseler davet
Sürüsünü vatanýma deðiþmem!

Riyasýz bir aþkla her anlarýný,
Anne sütü gibi emdikçe emdim!
Doðudan batýya insanlarýný,
Kusurlu olsa da gönlüme gömdüm! .

Haklý sitemine boyun eðerek,
Ýçtim Yozgatlýnýn her çilesini!
Ayýrtmadým þudur budur diyerek,
Sevdim Mardinlinin silsilesini!

Ardahanlý baþýmdaki tacýmdýr
Batmandaki ciðerimin yarýsý...
Bitlisli can yürekteki acýmdýr
Kayserili güzel yurdun arýsý...

Serhat Kars’ý defe koyduk çalmadý
Erzurum’da can Reyhani üzüldü!
Samsun kendisini hâlâ bulmadý.
Gözlerimden Yeþil ýrmak süzüldü!

Sorunumuz Konya ile olmazken,
Pertek su yolunda bir gelin aðlar! !
Van’ýn Çaldýranda gün doðar erken,
Hozat’ýn þaþkýný yüreðim daðlar!

Posof’ta Müdamî inlerken kardan
Fethiye’de herkes denize girer!
Yaratan Bayat’ý var etmiþ nurdan
Sivas’ta aþýklar vuslata erer! !

Tüm ülkeyi Ýstanbul’a doldurduk,
Taþý topraðýna altýn diyerek!
Vurguncuyu, soyguncuyu güldürdük
Kadere, talihe boyun eðerek! 1

Dinleyene küçücük bir sözüm var
Cennetin ortasý memleketimde…
Bize göre evet, geçinmek çok zor
Burda paþada bir, öksüz, yetimde

Güzel olmasaydý bunca bu ülke
Bu kadar aþýðý olur muydu ki!
Yad göz dikmeseydi bu eþsiz mülke
Tüm canlar kendini bulur muydu ki!

Þehitlik sinesi, kutlu diyardýr,
Burada canlarým yan yana yatar!
Elbet riyakarý, çürüðü vardýr! !
Ülkem aþký beni hayatta tutar.

Zülfikar Yapar Kaleli