Yabancý bir memlekette, yabancý bir gökyüzü altýnda buldum kendimi. Baba ocaðýyken tek dayanaðým, annemin sýcaklýðýyken mutluluðum, soðukta kaldým. Herkese ve her þeye düþmandým. Gözyaþlarým eþlik ederken yalnýzlýðýma, nefes almak her geçen gün zor gelirken varlýðýma, o geldi. Bir tebessümle baþladý; kaçamak bir bakýþ, muzip gülüþmeler. Sonra ellerimiz birleþti, perçinleþti sevgimiz. Ben aðladým, o aðladý; o aðlayarak geldi, benim eski dostum, gözyaþlarým, yeni dostuma eþlik etti. Onun caný acýdý, benim içim parçalandý. El memleketinde bir limandý. Karanlýk gecelerde, med-cezirlerle boðuþurken minicik takam, deniz fenerim oldu. Sevindim, içime bahar doðdu, yorgun geçen kýþýn ardýndan o da yeþillendi. Kahkahalar kapattý kanayan yüreðimizi. Bu þehri onunla sevdim. Yeni bir doðuþtu üniversite. Ana karnýný bilirken yalnýzca ben, gözümü onunla açtým yeniden. Uzun yolculuðumda yol arkadaþým, sýrlarým, öðrenci parasýyla aldýðým simidin yarýsý. Baþka bir gökyüzü altýnda aþina olduðum tek sima. Beraber kaybolduk küçücük dünyamýzda. Yeri geldi parasýz kaldýk, dolaplarý karýþtýrdýk bir umutla, korktuk beraber yattýk. Iþýklar söndü, birbirimize sarýldýk. Simidimin, harçlýðýmýn, yüreðimin yarýsý. Ýçimin gülen yüzü.
Zamanla, her uyandýðýmda uyanma sebebim oldu. Onun varlýðýný bilmek bir baþkaydý. Hayallerimiz vardý. Uçurtmalarla mavilere saldýðýmýz, sözlerimiz vardý verdiðimiz ve güvencemiz, biz. Ben, ben deðildim artýk, diðer yarým var benden öte. Hani demiþ ya þair, bir ben var benden öte. Kim muhtaç deðildir ki bir baþka yüreðe? Hangi insan yenebilmiþ yalnýzlýðýný? Dayanaksýz durabilmiþ hayatýn acýmasýzlýklarýna? Her yaþta, her durumda vardýr baþka bir can daha. Çocuk yüreðinde çamurlarý yoðurursun beraber, büyürsün hayallerini yoðurursun. Samimi bir gülümsemede gizlidir dost, bir sözde gizlidir dost, en önemlisi bende gizlidir dost…