Son ana kadar hissettiðim her þey de her yerde sen varsýn…
Uzaklarý yakýn ederken de yakýnlar uzak olabilir… Yaþatma bunu bana. Sýmsýký sarýldýðýn anda hissettiðim o koku hiç gitmesin burnumdan… Hayalinle yasamak bile güzelken hayallerini uzak etme bana…
Gel sarýl de koþarým ben…
Öp de öperim…
Sev de deli gibi severim seni…
Ama hiç git deme olur mu?
Ama deme bana…
Bir cümlede bir ama varsa önceki cümlenin bir manasý yoktur…
‘Âmâ’sýz sev beni katma hayatýma onlarý… Seni seviyorum ama... Deme bana…
Korkutma beni gözlerinle ürkütme o yakýcý teninle sevmeyi öðrettin ama uçup gitmesine izin verme o düþlerin… Sensiz bir hayat nasýl yoksa… Seninleyken de yok etme o hayatý… Sen ve ben deme hiç biz de… Biz deki gözlerim ýþýldasýn hep sönmesin o mutluluðum. Ýnandýr beni sevgine… Asktan nefret ettirme... Çünkü senin olmadýðýn her yer nefretim…
Senle olduðum her yerse cennetimdir benim…

Korkmuyorum yanýnda,üþümüyorum o soðuk kýs gecelerinde… Titresem bile inanma…
Piþmem cehennem ateþinde yanýmda olduðunda… Yokluðunu düþünmek ne demektir ki… Bir saniyelik yokluðun beni buz gibi ederken… Aklýma geldiðin anda huzur dolarken kalbim yokluðunda karalar baðlýyor nedendir ki bu sevgilim? Ne denir buna? Ask mý? Sevgi mi? sadakat mi? Baðlýlýk mý? Güven mi? Yoksa sadece SEN mi?

Sen demek hayat demek… Sen demek her þey demek… Sen demek ben demek… Sensizde ben diye bir þey yok demek…
Seni çok seviyorum demek... Koskoca bir hayat demek…

Kalbimi kýrsan da… Sana deli gibi sinirlensem de… Deli gibide seviyorum bunu sakýn unutma hayatým… Hayatým diyorum sana manasýzca deðil… Hayatým sen olduðun için…